Σχέσεις από απόσταση

εχω και εγώ μια να το πώ σχέση απο μακριά.. περιπού 450χλ.διαφορά.. και ομως εχουμε μερικες φορες την δυνατοτητα να βρισκομαστε απο κοντα.. αλλα αυτο δεν σιμενει κατι γιατι μεχρι τωρα υπαρχουν πολλα εμποδια αναμεσα μας…

…….Εγώ τί να πω????? Γνωριστήκαμε…κάναμε σχέση…αυτός Αθήνα εγώ επαρχία, αλλά καμία σχέση με απόσταση!!!
Ήταν η δουλειά του έτσι που τον έβλεπα μέρα παρά μέρα και τα σαββατοκύριακα κατέβαινα Αθήνα. Λίγο κουραστικό αλλά τέλειο!!!!
Μετά από ενάμιση χρόνο υπό αυτές τις συνθήκες αρραβωνιαστήκαμε…πάλι τέλειο γιατί έγινε η μόνιμη κατοικία του ο τόπος διαμονής μου. Τώρα λοιπόν μετά από δυόμιση χρόνια, είμαστε αναγκασμένοι να αποχωριστούμε…έχασε τη δουλειά που είχε…δεν βρίσκει κάτι στην πόλη που μένουμε και αναγκάζεται να φύγει…να πάει σε νησί…500χιλιόμετρα μακρυά…στον τόπο καταγωγής του. Εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να τον ακολουθήσω διότι εργάζομαι και δεν γίνεται να εγκαταλείψω.
Είναι μακρυά…ούτε σαββατοκύριακα δεν θα βλεπόμαστε.Μέχρι πότε νομίζετε ότι θα αντέξουμε??? Γιατί εγώ νομίζω πως θα φθαρούμε…θα σπάσουμε…θα κλονιστούμε…
Τον λατρεύω και με λατρεύει εξίσου το ίδιο!!!!Λυπάμαι που μάλλον θα έχουμε άσχημη κατάληξη. Γιατί το λέω τόσο σίγουρα????
Γιατί βλέπω πλέον πώς έχουν γίνει οι ανθρώπινες σχέσεις. Αυτές οι συνθήκες διαβίωσης τελικά μας καταστρέφουν όλους!!!! Χωρίζουν ζευγάρια, “πουλάει” ο γιος τον πατέρα, χάνονται φιλίες χρόνων…ξενιτεύονται οικογένειες…πάει το ανθρώπινο είδος…πεθαίνει χωρίς να το καταλάβει και η ειρωνία είναι ότι στο τέλος καθένας μας ξεχωριστά θα είναι μόνος του…
Η ψυχή μου κλαίει…σε χάνω το νιώθω όσο και γελοίο αν σου φαίνεται.Σεβαστή η επιλογή σου αλλά να θυμάσαι πάντα…υπήρξε κάποια που σε λάτρεψε σαν θεό της…και πάντα θα κουβαλάς ένα κομμάτι της ψυχής της διότι στο έχει χαρίσει για πάντα!!!!Να προσέχεις και να είσαι πάντα καλά ζωή μου!!!! Και να χαμογελάς…γιατί αυτά τα λακκάκια που έχεις στα μάγουλά σου όταν χαμογελάς….είναι όλα τα λεφτά!!!! Θα ξέρω ότι είσαι ευτυχισμένος όπως είσαι όταν είμαστε μαζί!!!
Σ’αγαπάω μωράκι μου…θα προσπαθήσω να αντέξω…κάνε και εσύ το ίδιο. Δεν θέλω τίποτε άλλο από εσένα!!!! Μόνο την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσεις……

Παιδια σας καταλαβαινω ολους σας εδω μεσα…εχω ενα μεγαλο προβλημα…Το καλοκαιρι του 2010 γνωρισα ενα υπεροχο αγορι…τον ερωτευτικα παραφορα…ηταν οταν μετακομισα σε ενα χωριο του νομου πελλας…17 Μαιου 2010 τον γνωρισα και τον ερωτευτικα και στης 10 νοεμβριου του 2010 εγινε η καρδια μου θρυψαλλα γιατι λογο οικονομικων προβληματων επρεπε να ξαναμετακομισουμε αλλα αυτη την φορα στην γερμανια…Τον αγαπω και μου λειπει πολυ…Δεν εχει γινει κατι μεταξυ μας αλλα το ξερω πως με θελει…Το εχει πει…Απο την πρωτη στογμη που γνωριστηκαμε ερωτευτικαμε!…Αλλα δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι…2.000 χιλιομετρα αποσταση…Σημερα επεστρεψα γερμανια…εχα παει για 2 βδομαδες διακοπες στην ελλαδα και τον ειδα…μετα απο τοσους μηνες…τοτε καταλαβα πως θα κρατησει για πολυ ακομα…καθε αποχορισμος ποναει και περισσοτερο…Μωρο μου μου λειπεις τοσο πολυ….δεν μπορω να σε ξεπερασω…Σ’αγαπαω…

τι γίνεται όταν το ένα καλοκαίρι σε γουστάρει και σου λέει ότι λόγο της απόστασης δεν μπορεί να κάνει κάτι…και τον υπόλοιπο χρόνο όποτε πας και τον βρίσκεις να σου λέει ότι αν έμενες κοντά θα ήσουν το πρώτο κορίτσι που θα κοίταγε….το επόμενο καλοκαίρι ξαναπροσπαθείς????
Παρακαλώ βοήθειααα!!τον αγαπάω!είναι οτι περιέγραφα στις φίλες μου χρόνια τώρα!
Είναι περίεργο άτομο….τη μια σου μιλάει πολύ ψυχρά και την άλλη σου αφιερώνει τραγούδια με την κιθάρα του!!!ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???

έχω εναν άγγελο που μαθάινει τι συμαίνει αγαπή.. ταξιδεύει το βράδι στα ονειρά μου και οταν βλεπω πανσέλινο και έλα λαμπρό αστέρι βλέπω το πρόσωπο του .. αλλα είναι 1000 μίλια μακριά μου… 2 χρόνια τώρα πρόσπαθει για μας για να είμαστε μαζί.. αλλά οι καταστασεις ,οι συγκυρίες, οι φόβοι μου τα συναισθήματα μου,(απόσταση) δεν μας αφήνουν.. σε δύο χρονια βρεθήκαμε σε 2 διαφορετικές πόλεις θεσσαλονικη και αθήνα.. εγώ είμαι από κύπρο.. μου υποσχέθηκε οτί θα έρθει το καλοκαίρι για να δούμε.. η απόσταση δεν με αφήνει να νιώσω όπως αυτόν.. μακαρί να γίνει ένα θάυμα και αλλάξουν τα πράγματα..μακαρι να τον αγαπησω οπως του αξίζει. πριν είναι αργαα.. ο φύλακας ο αγγέλος μου..

Πίστευα πάρα πολύ στις σχέσεις από απόσταση και πιστεύω ακόμα…..όταν είναι αληθινό..Η δική μου μάλλον δεν ήταν…Όποιος αγαπάει σε απόσταση δεν έχει λόγο να απολογείται γι’ αυτό….θέλει μόνο μεγάλη ωριμότητα και από τους δύο…Να περνάτε καλά με το έτερον σας ήμισυ όπου και να είστε αρκεί να είστε συνειδητοποιημένοι και να βασίζεστε στην αμοιβαιότητα….

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε..

Γεια σας…όλα όσα λέτε ισχύουν λίγο πολύ ανάλογα και το ζευγάρι… Αλλά μετά από τόσες θυσίες, ανασφάλεια, κλάμα να συνειδητοποείς ότι είσαι καλά μόνο όταν τον έχεις, να νομίζεις ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο υπέροχο και απίστευτα τρομερο….και αλλάξει, μετά από τη διακοπή αγωγής για κατάθλιψη και σε πετάξει απλά σε χωρίσει κι εσύ βλέπεις κάποιον άλλο, κάθε προσπάθειά σου πέφτει στο κενό, τότε όλα δεν πονάνε πολύ περισσότερο??? γιατί οι θυσίες είναι τεράστιες…. ζεις μ΄ ένα τηλέφωνο και περιμένεις…. τότε εκεί διαλύεσαι γιατί οι σχέσεις σε απόσταση είναι πιο δυνατές… από κοντά δεν δοκιμάζεις το ίδιο τα νεύρα σου και τις αντοχές σου…
τον τελευταίο καιρό έκλαιγα στο τηλέφωνο συνεχώς γιατί έπιασα δουλειά και μάλιστα διπλή και δεν μπορούσα να πάω να τον δω…. για 1η φορά δεν πήγα και μόλις έκοψε τη θεραπεία….έκοψε κι εμένα…
Ας μου πει κάποιος αν άξιζα να με παρατήσει..
Ακόμα κι ο ψυχολόγος απόρησε που έμεινα παρά την κατάθλιψη…γιατί όταν τον γνώρισα…πριν από 1.5 χρόνο….θεραπεία και απόσταση ξεκινούσαν μαζί με εμάς…. αχαριστία, που πονάει…..

Δεν υπαρχει τιποτα πιο ομορφο απο μια πραγματικη σχεση..Η αποσταση ειναι απλα μια δικαιολογια για πολλους καθως θελουν να ξεφυγουν..
Οταν ξεκινησα με το αγορι μου να εχουμε σχεση πετυχαμε το ακατορθωτο για πολλους, μια σχεση απο αποσταση 22.000 χλμ καθως εφυγε για την Αυστραλια! Βρισκοταν σε αλλη ηπειρο, εκει ηταν καλοκαιρι και εδω χειμωνας, η διαφορα ωρας ητανμεγαλη (9 ωρες μπροστα) και το πιο σημαντικο ειχαμε μεγαλη διαφορα ηλικιας!
Τιποτα ομως και κανενας δεν καταφεραν να υπερνικησουν την αγαπη μας και πανω απο ολα να πετυχουμε !
Το καλο ειναι πως κανενας μας δεν ακουσε τις “κακες γλωσσες” και ειχαμε πολυ εμπιστοσυνη..Τα συναισθηματα μας μερα με τη μερα ολο και μεγαλωναν και καθε μερα επικοινωνουσαμε ολο και πιο πολυ! ειχαμε χασει τον υπνο μας απλα για να μιλαμε οσο περισσοτερο μπορουσαμε!!
Ηταν τοσο μακρια αλλα κανενας ανθρωπος δεν με εκανε να νιωσω τοσο ομορφα ακομα και αν βρισκοταν ακριβως διπλα μου..
Ενα μεγαλο μπραβο σε ολους μας λοιπον και ειδικα σε εσας που το ζειτε πολυ περισσοτερο καιρο και να μην φοβαστε τιποτα..!

Ελενη,θα προτιμουσες ομως να μην τον εχεις καθολου?Το ξερω οτι ποναει..ειναι οδυνηρο!!!οταν λειπει το αλλο σου μισο νιωθεις μονος..αλλα κ παλι τι να κανεις?να χωρισεις για να νιωθεις ακομα πιο μονος η να αναζητησεις μια αλλα αγκαλια σε λαθος προσωπο?στην αλλη ακρη του ατλαντικου ε?αυτο πρεπει να ποναει πολυ…¨(¨(¨( σοφία τα λες υπεροχα…

Τι να πω και εγώ… ή πρέπει να περιμένω 6-7 χρόνια για να είμαστε για πάντα μαζί και να τον βλέπω 3-4 φορές τον χρόνο για 10 μέρες για αυτό το διάστημα όταν έρχεται από την πέρα όχθη του Ατλαντικού ή να τερματίσω την σχέση αυτή που τόσο πολύ πονάει μακριά του… δεν ξέρω τι να κάνω, βρίσκομαι σε απόγνωση αλλά ξέρω και ξέρει ότι μόνο μαζί είμαστε ολοκληρωτικά ευτυχισμένοι, είμαστε ΕΝΑ… μου λέει έχε δύναμη θα τα καταφέρουμε, αλλά νιώθω τόσο δυστυχισμένη μακριά του… είναι ένα μαχαίρι στην καρδιά που πονάει τόσο πολύ…!

Χαιρομαι που υπαρχουν και αλλοι ανθρωποι που πιστευουν οτι η σχεση απο αποσταση υπαρχει και μπορει να επιβιωσει..Ειμαι 5 χρονια και 10 μερες μαζι με το αγορι μου και το μονο που μας χωριζει ειναι η αποσταση..Ειναι δυσκολο και ψυχοφθορο,δεν το αρνουμαι αλλα ποιος ειπε οτι το αλλο σου μισο βρισκεται παντα στην πολη που μενεις??Η σχεση μας ηταν εξ αρχης απο αποσταση αφου εγω ειμαι απο το Ηρακλειο κι εκεινος απο την Αθηνα..Ειμασταν μικρα παιδια οταν γνωριστηκαμε στο χωριο μας ενα Καλοκαιρι(εγω 14 κι εκεινος 16) κι ομως παρα την ηλικια μας καταφεραμε να δημιουργησουμε μια σχεση που πολλοι θα ζηλευαν..Δυστυχως ακομη και τωρα που περασαμε φοιτητες δεν καταφεραμε να περασουμε στην ιδια πολη αντιθετως πηγαμε ακομη πιο μακρυα ο ενας απο τον αλλο..Αλλα παρολα αυτα ευχαριστω τον Θεο που εβαλε αυτο το ατομο στην ζωη μου..Η αποσταση με εχει κανει να δεθω μαζι του ακομη πιο πολυ..Η λεξη ”σ’αγαπαω” μου φαινεται τοσο λιγη γι’αυτο το ατομο..Δεν τα εχω φτιαξει ποτε με κανεναν αλλον και ολα αυτα που λενε για εμπειριες και τα σχετικα δεν με απασχολυν καθολου..Αντιθετως νιωθω παρα παρα πολυ τυχερη που απο την πρωτη σχεση που εκανα νιωθω οτι εχω βρει τον αλλο μου εαυτο..Με αγαπαει, με φροντιζει,νοιαζεται για τα προβληματα μου και παντα προσπαθει να βρει λυση σε αυτα..Οταν φευγει νιωθω ενα κομματι του εαυτου μου να φευγει μαζι του και καθε φορα το κομματι αυτο μεγαλωνει..Ζω για την μερα που θα ξαναδω τα ματια του να με κοιτανε ετσι οπως δεν με εχει κοιταξει ποτε κανεις,για την στιγμη που θα με σφιξει στην αγκαλια του..Χωρις εκεινον δεν ξερω αν θα ειχε νοημα η ζωη μου,αν θα αντεχα να ζω..Ειναι θησαυρος,το ιδανικο αγορι..Οταν ακουω αλλους να λενε πως η σχεση απο αποσταση ειναι μια βλακεια νευριαζω αλλα επειτα τους καταλαβαινω και μετα τους λυπαμαι γιατι δεν εχουν γνωρισει απλα τι θα πει αγαπη,τι θα πει ερωτας,τι θα πει να δινεις ακομη και την ζωη σου για εκεινον που αγαπας..Δεν αρνουμαι οτι σιχαινομαι αυτη την κατασταση που ειμαστε μακρυα,που δεν μπορω να τον φιλησω,να τον νιωθω διπλα μου,κοντα μου οποτε θελω εγω,οτι κλαιω καθε βραδυ που συνειδητοποιω οτι δεν ειναι κοντα μου αλλα δεν θα αφησω αυτη την αποσταση να τον παρει μακρυα μου..Θα περιμενω και ολη μου τη ζωη αν χρειαστει για να ειμαι εστω και ενα λεπτο μαζι του..Οπως και να’χει ελπιζω καποτε να ζησουμε μαζι στην ιδια πολη..ελπιζω να με αγαπας τοσο πολυ για παντα..ελπιζω να ειμαστε για παντα μαζι…Σ’αγαπαω και θα σ’αγαπαω για μια ζωη……

Είμαι με τον φίλο μου εδώ και 3,5 χρονια..Φέτοσ είμαστε πρωτοετείσ φοιτητές και δοκιμάσαμε τη σχέση από απόσταση..ποναει,ποναει πολυ.δεν ειπε κανεις οτι ειναι ευκολο.Μου λειπει απο την καθημερινοτητα μου,νιωθω συνεχως ενα κενο…Κι ομως!!!!!οταν μιλαμε ειτε μεσω ιντερνετ ειτε μεσω τηλεφωνου και μνμτων,νιωθω οτι ειναι διπλα μου,οτι με ακουει..οταν ετοιμαζω την βαλιτσα μου για να παω να τον δω,νιωθω οτι ειναι η καλυτερη στιγμη της ζωης moy!!!και οταν ειμαστε μαζι,νιωθω ακομα καλυτερα!!!Νιωθω οτι ειμαι με τον ανθρωπο μου….κ δεν θελω τιποτα αλλο…μονο να με κοιταζει και να με αγκαλιαζει…υπερβολικα ρομαντικο,το ξερω…αλλα ετσι ειναι ο ερωτας και η αγαπη!!!!του χρονου μπορει να φυγει ομως γερμανια για 4 χρονια για σπουδες…κ πιστευει οτι ειναι καλυτερα να χωρισουμε γιατι θα βρισκομαστε σπανια….κ επειδη θα ποναει η τοσο μεγαλη αποσταση…εγω ομως πιστευω οτι ειναι μεγαλυτερος ο πονος οταν δεν εχεις καθολου καποιον,παρα οταν τον εχεις απο αποσταση..προτιμω να ποναω επειδη θα εισαι μακρια μου,παρα να ποναω επειδη δεν θα σε εχω καθολου….δεν μπορεις να διαγραψεις τοσο ευκολα το μεγαλυτερο κομματι τισ ζωης σου..κ το ξερεισ καλα…εισαι ο θησαυρος της ζωης μου!!!!!!

ti na po egw re paidia tin agapaw para poli kai einai italia ti na kanw omos otan agapas ali8ina den ipologizis apostasei… aneta mporo na paw na mino mazi tis opos blepw den 8a argisw poli s agapaw poli zwoula mou..:)

Ειμαι με το αγορι μ εδω κ 1 χρονο μαζι αλλα το μονο που μας χωριζει ειναι η αποσταση.Εγω βρισκομαι λογω σπουδων εξωτερικο κ εκεινος Ελλαδα.Δεν συναντιομαστε συχνα αλλα εχουμε συχνη επικοινωνια μεσω ΜΣΝ κ τηλεφωνου.Η σχεση απο αποσταση σιγουρα δοκιμαζει μια σχεση κ ειναι πολυ δυσκολο να την κρατησεις αλλα οταν υπαρχει αγαπη και υπομονη ολα γινονται.Συνεχεια μετραω τις μερες αντιστροφα για το ποτε θα ερθει η στιγμη που θα ετοιμασω τις βαλιτσες μ και θα παω να τον βρω.Οταν ειμσατε μαζι περναμε υπεροχα αλλα οταν ειμαστε μακρια δν μπορω να αρνηθω οτι λειπουν οι σκηνες ζηλοτυπιες κ οι ψηλοτσακομοι.Παρολαυτα μ’αγαπαει κ τον αγαπω οσο τιποτα αλλο κ θα εκανα τα παντα γι’αυτον.Αποτελει κοματι της ζωης μου,χωρις αυτον δν ξερω εαν θα αντεχα…η αποσταση μπορει να αποτελει μια δυσκολια σε μια σχεση αλλα στην περιπτωση μ με εχει κανει να δεθω ακομη περισσοτερο με το αγορι μου κ να τον αγαπαω καθημερινα ολο κ περισσοτερο.Αμα υπαρχει θεληση κ αγαπη και απο τις 2 πλευρες τοτε η αποσταση δν θα μπορεσει να ειναι παραγοντας για να διαλυσεις μια σχεση σε καμια περιπτωση.Ομολογω οτι ειναι ωρες που τον χρειαζομαι πραγματικα κοντα μ,να τον αγγιξω,να τον φιλισω,να δω τα ματακια του…αλλα σε καμια περιπτωση δν θα του ζητουσα να χωρισουμε!!!

Εγώ πιστεύω πως μία σχέση από απόσταση μένει ζωντανή αν το θέλουν και οι δύο..! έχω σχέση από απόσταση..! συγκεκριμένα το αγόρι μου αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε 6μηνο ταξίδι εξαιτίας της σχολής που αποφάσισε να ακολουθήσει!Λείπει ήδη ένα μήνα και πιστέψτε με η απουσία του μερικές φορές είναι τόσο έντονη, που πραγματικά νιώθω πως καταρρέω..! αλλά αυτό που μου δίνει δύναμη είναι ένα μήνυμα του, ένα τηλεφώνημα του… δεν λέω ότι είναι εύκολο να διατηρηθεί μια τέτοιου είδους σχέση, αλλά εγώ προσωπικά το παλεύω και μέχρι στιγμής πιστεύω ότι τα έχω καταφέρει..! τα συναισθήματα μου για αυτόν είναι ακόμα πιο έντονα.. οπώς και τα δικά του για μένα!!

Ειναι φανταρος..Ζουμε σε διαφορετικες πολεις..45 λεπτα αποσταση μεταξυ τους..Γνωριστηκαμε λιγες μερες πριν παρουσιαστει…Εδω και 3 μηνες μιλαμε καθε μερα στο τηλεφωνο και εχουμε συναντηθει 3 φορες ολες κ’ολες…Και ομως νιωθουμε τοσο κοντα ο ενας στον αλλο…Γνωριζομαστε λιγο αλλα ειναι σαν να εχουμε περασει πολλα μαζι…Πιστευουμε σε αυτο που λενε “Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ”

Βρε παιδια διαβαζω τις ιστοριες σας και πολλοι απο εσας εχετε καταφερει μεχρι στιγμης να αντεξετε την αποσταση…Ειμαι με ενα παιδι εδω και 4 μηνες και φοβαμαι τρελα πως το καλοκαιρι θα χωρισουμε!Ο μοναδικος τροπος επικοινωνιας μας θα ειναι το τηλεφωνο…μηπως ειμαι υπερβολικη για ενα καλοκαιρι?? :/

Εχω μια σχεση απο αποσταση κ εγω οπως πολυς κοσμος απ’ οτι διαβασα προς τα πανω… Αν παρατηρησετε ολοι γραφουν οτι “ειναι δυσκολα η αποσταση απο αποσταση αλλα αν αγαπας, κανεις υπομονη κ τον / την περιμενεις”
Ετσι κ εγω, πρωτη φορα στη ζωη μου αγαπησα μια κοπελα που ειναι 7 χρονια μικροτερη μου, σ΄αυτην ομως βρηκα την πραγματικη αγαπη κ τον αληθινο ερωτα..
Εμαθα να κανω υπομονη κ να εχει ο καθενας τον ρολο του στην σχεση. Για μενα το πρωτο πραγμα που πρεπει να εχει ο ενας προς τον αλλον ειναι η ‘εμπιστοσυνη’ σπανιο κ δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο! Οπως πολλοι ετσι κ στην δικια μου σχεση υπαρχουν τσακωμοι, ζηλειες κ.α
Αυτα ομως δινουν την δικια τους πινελια στην σχεση κ ετσι σιγα σιγα οσο προσπαθουν κ οι δυο χτιζονται τα θεμελια για μια αληθινη αγαπη κ ενα ζευγαρι που δυσκολα μετα να χωρισει.
Η Βουλα ειναι φοιτητρια κ εγω εργαζομαι…
Υπομονη μεχρι να τελειωσει κ μετα θα ειμαστε για παντα μαζι!!!!
ΒΟΥΛΑ Σ’ΑΓΑΠΑΩ…

Γνωρισα καποτε τον Aλεξανδρο οταν μολις ειχα μαθει πως περασα στην κοζανη για σπουδες κι εκεινος ειχε μολις μπει φανταρος στην ροδο. Ηταν 27 αυγουστου, ειπα πως αυτη η σχεση δεν θα κρατουσε ουτε μια βδομαδα οχι απο θεμα αποστασης μονο αλλα κι απο αλλους παραγοντες…
Τωρα, καταληξαμε να ειμαστε ακομη μαζι υστερα απο 6 χρονια…καταλαβα πως αυτο που μας ενωσε περισσοτερο ηταν η ιδια η αποσταση γιατι σε καθε δυσκολια ημουν εκει για εκεινον κι αυτος για μενα…
Οταν τα συναισθηματα ειναι αμοιβαια νομιζω πως τα προκειμενα εμποδια οπως η αποσταση γινονται πλεονεκτηματα… Τελος εγω εφυγα μεσα στα 2 χρονια απο την Kοζανη για εκεινον και δεν το μετανοιωσα ποτε που θυσιασα την φοιτητικη μου ζωη, γιατι εζησα μια ζωη μαζι του γεματη συγκινησεις και παθη που καμια φοιτητικη ζωη δεν θα μου προσεφερε (φυσικα δεν παρατησα τις σπουδες μου)… Συνεχισα τις σπουδες μου διοτι ορκιστηκα στον ιδιο για χαρη του να παρω το πτυχιο μου πηγαινοντας σε καθε εξεταστικη να δινω μαθηματα.

Δινω σαν συμβουλη σε κοριτσια που ισως ερθουν στη θεση μου, να μη φοβουνται τιποτα οταν ειναι σιγουρες για το χαρακτηρα και την ωριμοτητα του αγοριου τους καθως και για τα αισθηματα του…
Ζηστε τον ερωτα και μη σταματατε πουθενα γιατι η νιοτη περνα γρηγορα κι ο ερωτας στα χρονια αυτα ειναι πηγη ζωης, υπενθυμιζοντας μας η φυση πως να προσδιορισουμε ουσιαστικα την υπαρξη μας…

διαβασα τα παραπανω σχολια και πραγματικα ολες οι ιστοριες λιγο η πολυ ειναι σχεδον οι ιδιες . . κ εγω εχω μια σχεση απο αποσταση κ πραγματικα ειναι στιγμες που υποφερεις . .που ευχεσαι να ειχες τον ανθρωπο σου εκει, μαζι σου !
αλλα ειναι κ στιγμες που χαιρεσαι τοσο πολυ που εχεις γνωρισει αυτον τν ανθρωπο κ ειστε μαζι που δν θα τον αλλαζες για να νοιωσεις καλυτερα με καποιον που μενει κοντα σου κ ασ υπαρχει η ~αποσταση~ . .
εμεισ γνωριστηκαμε τ καλοκαιρι απο κοντα,απο τ ιντερνετ τν μαιο.κ ομως απο τν πρωτη στιγμη κ οι 2 νοιωσαμε τοσα πολλα που κ για 11 μερεσ π ειμασταν μαζι κ ασ μην ειχαμε κανονικη σχεση κρατησε 7 μηνες,στν αρχη ειχαμε ν βρεθουμε 5 ολοκληρους μηνες οι οποιοι βεβαια ηταν ανυποφοροι . . .ομως οτν επιτελους βρεθηκαμε ειμασταν σιγουροι κ οι 2 πως δν μπορουμε ν ζησουμε ο ενας χωρις τν αλλο κ ολα τα αλλα (ο πονοσ κ το κενο που νοιωθαμε )σβηστηκαν . .υπηρχε βεβαια η ζηλια (ειναι επομενη σε τετοιες σχεσεις . . ),και οι παρεξηγησεις ομως δν τα παρατησαμε κ ηρ8ε η στιγμη που θα ξαναβλεπομασταν μετα απο 3 μηνες .. τα ιδια συναισθηματα .. ευτυχως μετα πηρε καμερα κ βαζαμε..οποτε ο πονος αυτος κ η διαρκης ελειψη που νοιωθαμε ελλατωθηκαν καπως . . αυτο που θελω να πω κ μεσα απο τν δικη μ ιστορια ειναι οτι τετοιες ιστοριες δυσκολα τελειωνουν αν νοιωθουν κ οι 2 τα ιδια. . κ αμα αξιζει τοτε πρεπει να μπουμε σε αυτη τη διαδικασια γτ θα κρατησει,ειναι μια δοκιμασια κ τπτ αλλο . . .

Εγώ έχω μια σχέση 6 μήνες k ενώ εγώ μένω αθηνα αυτός μένει σε ένα χωριο έξω από την Θήβα. Μέχρι τώρα πήγαινα 2 Σαββατοκύριακα το μηνα k εμενα μαζί t τώρα όμως δη θα μπορώ πλέον να πηγαίνω k αναγκαστικά θα πηγαίνω μονήμερα k θα κατεβαινει k αυτός οποτε μπορεί.

M είναι πολύ δύσκολο k αυτές τις μέρες κλαίω συνεχώς αλλα πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε k σε 6 μήνες που θα έρθει αθηνα να σπουδάσει θα ειμαστε καλυτερα από ποτε.

Βεβαια ότι τα λέω αυτά είναι λόγια που τα λέω για να τα ακούσω εγώ η ίδια k πάρω κουράγιο, αλλα πραγματικά κατα βάθος νομίζω ότι θα με πονάει πολύ k δεν θα σταματήσει να πονάει το γεγονός ότι δε θα είμαστε όπως πρώτα.

Δεν ξέρω ποτε θα m φύγει αυτό το πλάκωμα στο στήθος k ο κόμπος στο λαιμό αλλα αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι αγαπιόμαστε k δε θα επιτρέψουμε στην απόσταση να μας χαλάσει αυτό που έχουμε.

Σας ευχαριστώ από αυτά που διάβασα πήρα k άλλο κουράγιο..

Ένα έχω να πω εγώ …. Την ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

αλλά δεν την έχω…..

γνωριστηκαμε στις 6/4/09, στη διημερη του σχολειου.. εγω ηθελα κπν αλλον κ ηθελα να τν κανω να ζηλεψει ετσι χωρις καν να τον ξερω προσωπικα μονο φατσικα.
Τον φιλησα..ε εκει αλλαξε η ζωη μου κ η δικη του ριζικα.. την επομενη μερα μολις ξυπνησα ετρεξα κ χτυπισα τη πορτα του δωματιου του για να παμε για πρωινο.. περασαμε μαγικα εκεινη τη μερα.. ηταν σα να γνωριζομαστε χρονια.. του ανοιχτηκα μου ανοιχτηκε.. αποφασισαμε πως θελουμε να ειμαστε μαζι.
περασαμε μια υπεροχη εβδομαδα μαζι και μετα μια μερα τον πηρα τηλ δε τ σηκωνε.. προσπαθουσα ολη μερα να τν βρω.. καμια απαντηση.
το βραδι μου στελνει μνμ οτι θελει ν χωρισουμε γιατι ειναι ακομη κολλημενος με μια αλλη. μπορει να σκεφτητε ενταξει σιγα μια βδομαδα ηταν..αλλα εγω πονουσα παρα πολυ. για 3 βδομαδες δε μπορουσα να τον βγαλω απο τ μυαλο μ κ ημουν χαλια μεχρι που μ ξαναζητησε να ειμαστε μαζι κ με φιλησε.
περασαμε ενα υπεροχο πασχα μαζι κ μτ στις εξετασεις. ομως εγω τ καλοκαιρι επρεπε να παω αμερικη γ να δω τν μπαμπα μ κ να περασω μαζι του τ καλοκαιρι..
αποφασισαμε να ειμαστε μαζι κ να κνμ υπομονη μεχρι να γυρισω. οταν πηγα αρχισα να τον γραφω να του λεω οτι θελω να ζησω τη ζωη μου κ κτ τετοια.. τι χαζη που ημουν. κ εκεινος εκοψε τα χερια του.
οταν γυρισα αφου ημασταν μαζι για τους επομενους 7 μηνες κ ειχα μετανιωσει τοσο αυτα π του ελεγα τ καλοκαιρι κ ηταν πλεων ολη μ η ζωη..
με χωρησε γιατι τον ειχα πληγωσει πριν 7 μηνες…
εκεινη η περιοδος ηταν για μενα τραγικη. επινα εκλαιγα τον παρακαλουσα να τ ξαναβρουμε.ημουν χαλια. εκεινος μια τα εβρισκε μαζι μ κ μια μ ελεγε τελικα δε μπορω συγγνωμη.καποια στιγμη εμαθα οτι προσπαθουσε να κν κτ με καποια αλλη αλλα αυτη δε πολυψινοταν. εκει μου γυρισαν τα μυαλα.
σκουπισα τα δακρυα κ αποφασισα να τν ξεχασω. εβγαινα εξω διασκεδαζα με τισ κολλητες μ κ με παρεες. οταν τ εμαθε οτι ημουν πλεον καλα για 1 μηνα προσπαθουσε να τα ξαναβρουμε κ εγω ενω ηθελα σα τρελη του ελεγα οχι.
καποια στιγμη μου ανακοινωσε η μητερα μ οτι φευγω αμερικη να μεινω με το πατερα μ.
τ ειπα σε εκεινον κ τρελαθηκε. αποφασισαμε να ειμαστε μαζι τς τελευταιες μερες πριν φυγω. περασαμε μαζι ενα μαγικο μηνα κ καταληξαμε στο οτι δν γντ εμεις οι 2 να μν ειμαστε μαζι.. ετσι ειπαμε να κνμ σχεση απο αποσταση. απο τς 6 αυγουστου μεχρι τν ιουνιο που θα παω ελλαδα κ θα μεινω.
η σχεση απο αποσταση μας εδεσε υπερβολικα. τοσους μηνες μιλαμε 2 με 3 φορες την ημερα κ απο καμερα. τον ιανουαριο ηρθε κ με ειδε για 5 λεπτα κρυφα γτ ο πατερας μ δν +φωνει με αυτη τη σχεση.
τον αγαπαω παρα πολυ. εχμ περασει απιστευτες καταστασεις μαζι και περιμενω να περασει ο καιρος για να τν ξανακρατησω στν αγκαλια μου κ ν μην ξαναφυγει ποτε..

αυτη ειν η δικη μου εμπειρια κ η αποδειξη οτι η σχεση απο αποσταση μπορει να φερει πιο κοντα 2 ανθρωπους

οταν μπηκα στο χωρο που ηταν (αυτος που παραφορα ερωτευτηκα), καταλαβα οτι κατι παιζει στην ατμοσφαιρα (διαισθηση).
α φτιαξαμε αμεσως αν και οι δυο ποτε δεν ειχαμε βρει καποιον που η αξια του για μας να ζυγιζει παραπανω απ την αξια της ελευθεριας μας… μετα απο ενα χρονο χωρισαμε και εγω αλλαξα πολη.
ημουν απ τους δογματικους ανθρωπους που διατεινονται κατα της αποστασης, αλλα ζωντας χωρις αυτον καταλαβα οτι η υπαρξη του στη ζωη μου ζυγιζει πανω απ την αξια της ελευθεριας μου και …πανω απ την αξια της αποστασης!
στη ζωη δεν βρισκουμε ευκολα αυτους που επικοινωνουμε και μας ελκυουν κιολας αφανταστα, γι αυτο εμαθα να μη λεω ποτε “ποτε” και να δοκιμαζω και οτι ειναι να γινει, ας γινει!
μπορει να ειναι η χειροτερη επιλογη, μπορει η καλυτερη… τουλαχιστον ομως δεν θα πω οτι δεν την εκανα … δεν υπαρχουν στεγανα σε αυτα , ουτε στον ερωτα.
επι 6 μηνες επειθα τον εαυτο μου οτι μπορω να ζω χωρις αυτον γιατι ουτως η αλλως ειμασταν σε αποσταση.. το αποτελεσμα?? ο πραγματικος εαυτος κατερρευσε εν μια νυκτι και μου εδωσε να καταλαβω οτι μου λειπει … την αλλη μερα τον πηρα τηλ , μου ειπε πριν του πω οτιδηποτε να εχουμε μια σχεση απο αποσταση και οπου βγει, γιατι του λειπω πολυ!

δεν ξερω το τελος της ιστοριας μας αλλα ξερω οτι θα χω αφησει να γραφει… εστω κι αν γραφεται ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ! καλο ξημερωμα…

Διάβασα όλα τα παραπάνω που γράψατε και με έκαναν να στεναχωρηθώ αλλά κάποια με έκαναν να θέλω ακόμα πιο πολύ να προσπαθήσω για αυτή τη σχέση που έχω με το αγόρι μου εδώ και 1 χρόνο και 3 μήνες.
Είναι πολύ δύσκολο έχω κλάψει άπειρες φορές, έχω κλάψει μέρες συνεχόμενες, έχω καταρρεύσει και έχω έρθει σε αδιέξοδο, έχω σκεφτει πολλές φορές να δώσω ένα τέλος αλλά δεν το κάνω γιατί δεν το θέλω τον αγαπώ τόσο πολυ που θα έκανα τα πάντα για αυτόν.
Όλα τα σχέδια μου ειναι γύρω από αυτόν, όλες μου επιθυμίες, όλα μου τα όνειρα. Είναι η καρδιά μου, η αναπνοή μου, η ζωή μου.
Μπορεί να ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά αλλά πραγματικά έτσι είναι. Μου έχει δείξει και αυτός πόσο με αγαπάει και έχει κάνει θυσίες για μένα που δεν το περίμενα.
Μετράω συνέχεια τις μέρες πότε θα πάω να τον δώ ή πότε θα έρθει να με δει και μετα όταν τον αποχωρίζομαι μαραζώνω και ξεσπάω σε κλάματα και κλείνομαι στον εαυτό μου. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος με έκανε να ανοιχτώ πράγμα που δεν έκανα ποτέ, με έκανε να μπορώ να εκφραστώ και να δείχνω την αγάπη μου και τα συναισθήματα μου.
Τον αγαπώ πιο πολύ και από την ζωή μου.
Μακάρι να έρθει σύντομα η στιγμή που θα μπορώ να τον έχω συνέχεια δίπλα μου και στις χαρές αλλά και στις λύπες, να βλέπω τα ματάκια του και να ηρεμώ, να ακούω την φωνή του και να ταξιδεύω. Αλλά μέχρι τότε δεν θα πάψω να προσπαθώ για αυτή τη σχέση από απόσταση για αξίζει πολλά.

Συγγνώμη , να προσθέσω ότι τους τελευταίους 8-10 μήνες έχουμε κάνει συζήτηση επι του θέματος γύρω στις 5 φορές και συνήθως μας πιάναν τα κλάμματα και καταλήγαμε ότι θα το παλέψουμε όσο μπορούμε.. απλά όσο περνάει ο καιρός το συζητάμε και πιό ήρεμα και καταλήγουμε μετά από τη συζητηση απλά να περνάμε τέλεια τις λίγες στιγμές που είμαστε μαζί και φτού και από την αρχή..

Γειά σας παιδιά.. Συμφωνώ με τη ΧρύσαΣου… Είμαι σε σχέση 3 χρόνια τώρα.. και τα τελευταία 2 χρόνια σε απόσταση. Στην αρχή μoυ άρεσε η ιδέα ότι θα έχει ο καθένας το δικό του χώρο για κάποιες μέρες.. θεωρούσα ότι με κάνει να τον ποθώ περισσότερο η απόσταση. Και έτσι ήταν! Πάντα όμως είχα την ελπίδα ότι θα μπορέσει να έρθει στην ίδια πόλη με εμένα και να είμαστε μαζι κανονικά.. Τον αγαπάω πάρα πολύ είναι ένα κομμάτι απο τη ζωή μου.. Αλλά δεν αντεχω άλλο. Δεν μου αρκεί όλο αυτό. Θέλω να τον έχω κοντά μου να ζώ και να ζεί την καθημερινοτητά μου από κοντά. Μόνο έτσι μπορείς να καταλάβεις πόσο καλή είναι η σχέση σου.. Αλλιώς απλά ο χρόνος περνάει και είσαι στην ίδια κατάσταση με πρίν..
Δηλαδή η κατάσταση έχει ώς εξής :
– Συναντιόμαστε για λίγες μερες και περνάμε τέλεια (αυθόρμητα)
– έχεις ανάγκη να περάσεις τέλεια γιατί είναι για λίγο και θες για αυτό το λίγο να νιώσεις όμορφα με τη σχέση σου
– φεύγει ή φεύγεις
– στεναχωριέσαι και στεναχωριέται
– του λείπεις και σου λείπει
– περνάνε λίγες μέρες και επανέρχεσαι στη καθημερινότητα σου
– βαριέσαι θα ήθελες να τον έχεις κοντά σου αλλά δεν μπορέις
– μιλάς μαζί του και άλλες φορές έχεις τι να πείς και χαίρεσαι και άλλες φορές απλά κουράζεσαι να κάνεις σκουλαρίκι το κινητό σου
– περνάει ο καιρός και πάυει πλέον να σου λέιπει, όχι γιατί δεν τον αγαπάς αλλά γιατί έχεις μάθει να είσαι μόνος σου
– και πάνω που σκέφτεσαι ότι δεν σου αρκεί όλο αυτό και ότι κουράστηκες κ δεν αντέχεις άλλο,… συναντιόσαστε περνάτε υπέροχα και φτου και από την αρχή.
Και βλεπεις αυτό το βλέμμα του που παλιά σε γέμιζε και σε τρελαινε και σκέφτεσαι “Αυτός ο άνθρωπος με αγαπάει και κάνει τόσα όμορφα πραγματα για εμένα, αλλά δεν είναι κοντά μου” και πλέον αυτό αρχίζει να καλύπτει τα υπόλοιπα..
Και ενώ νόμιζες ότι η δική σου σχέση δεν είναι σαν τις άλλες και θα αντέξει, ξαφνικά όλα αρχίζουν και καταρρέουν..

και όπως λέει και η ΧρύσαΣου ούτε εγώ είμαι άνθρωπος που τα παρατάει αλλά ούτε και συμβιβάζομαι. Απλά χωρίς να το θέλω είμαι σε αδιέξοδο… 🙁

Σβηστέ αυτό που έγραψα γιατί δεν ισχύουν αυτά θα γράψω αλλά παρακαλώ…

Γνωριστήκαμε μέσω ενός site στο internet. hi5 λεγόταν αν θυμάμαι καλά. Αυτή από Κύπρο εγώ από Θεσσαλονίκη.
Εδώ και 2 χρόνια μιλάμε το καλοκαίρι μάλιστα είχε έρθει εδώ για λίγο… Αυτό το λίγο ήταν μαγικό…μετά ξανά έφυγε αλλά εμείς συνεχίζαμε να μιλάμε…
Μετά από λίγο καιρό άρχισαν οι καυγάδες οχι τίποτα σημαντικό αλλά και πάλι άρχισε ο πόνος της απόστασης. Πάντα βρίσκαμε λογούς να γυρίζει ο ένας στον άλλο…
ξέχασα να αναφέρω! είμαι 17 και είναι 15 δηλαδή 2 χρονιά διαφορά.

Το κακό σε αυτήν την “ωραία” σχέση απόστασης ήταν ότι ΕΓΏ την αγαπούσα…και συνεχίζω να την αγαπάω… Αυτή δεν με αγάπησε ή ίσως να με αγάπησε αλλά δεν το έδειξε ποτέ…
Τα έχω δώσει ΌΛΑ για αυτό το κορίτσι και δεν παίρνω την ανταπόδοση που μου αξίζει… δεν θέλω να την αφήσω… έχω κλάψει άπειρες φορές ( 17χρόνος που κλαίει σαν παιδάκι).
Δεν μπορώ άλλο αυτί την κατάσταση, το καλοκαίρι ίσως να ξανά βρεθούμε… Δεν είναι αυτό το θέμα μου ! έχω μάθει να αντέχω 1.5 χρόνο τώρα…Το θέμα μου είναι να ένιωθε ότι και εγώ ή τουλάχιστον κάτι.
Πριν μια βδομάδα είχαμε μια κουβέντα πάλι για την απόσταση και καταλήξαμε πάλι ο κάθε ένας στην μοναχική του γωνιά… δεν λέω είμαι λίγο εγωιστής αλλά και αυτη δεν κάνει κίνηση να τα ξανά βρούμε να το πω έτσι αντιθέτως με καταστρέφει με τα τραγούδια που ανεβάζει στο facebook.
Αρχίζω να πιστεύω ότι πρέπει να ορίσω ημερομηνία λήξεις σε αυτή την “σχέση” γιατί πραγματικά ΠΟΝΑΩ….. 🙁 :'(

λοιπον, εγω με ολα τα παραπανω εχω να πω, πως οι σχεσεις απο αποσταση αν και ειναι δυσκολες.. δοκιμαζονται και κρατουν περισσοτερο καιρο απ οτι οι σχεσεις χωρις αποσταση..
ανεξαρτητα απο το ειδος της σχεσης, ολες θελουν προσπαθεια..

ειμαι σε σχεση με αποσταση εδω και 9 μηνες.. χωρισα στους 6 πρωτους.. ομως τελικα αποδειχτηκε πως δεν μπορουσαμε “μακρια” και ετσι κατω απο αυτες τις συνθυκες ειμαστε μαζι.
αυτο που ξερω απο πειρα ειναι πως οι σχεσεις απο αποσταση θελουν αστειρευτη εμπιστοσυνη και κατανοηση.. δεν χωρανε ζηλιες σε αυτες τις σχεσεις.. (εμεις βλεπομαστε 2 φορες την βδομαδα).. και κυριως επικοινωνια. 🙂

Πιστεύω πραγματικά πως αυτές οι σχέσεις κρατάνε αρκεί να υπάρχει αγάπη! Είναι κατά την γνώμη μου το πιο βασικό!
Εχω και εγώ μια τέτοια σχέση… λατρεύω το αγόρι μου παρόλο που δεν το έχω δει ποτέ….
Αυτές οι σχέσεις κρατάνε!! 2 πράγματα χρειάζονται…1) ΑΓΑΠΗ 2) ΥΠΟΜΟΝΗ..

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΑΙΡΝΑΝΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΥΠΟΜΟΝΗ! ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ! ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥΣ!

Χιλιόμετρα απόσταση
είμαι μα δεν με νοιάζει,
έτσι κι αλλιώς η σκέψη μου
με ‘σένα κουβεντιάζει.

χρoνια πολλα για την γιoρτη σου μωρο μου

Γεια σας παιδια,
διαβασα τα παραπανω σχόλια και μπορω να πω οτι συμφωνω με ορισμενες αποψεις.
Εχω μια σχεση απο αποσταση. Φτανω σχεδον τον τεταρτο μηνα με τη κοπελα μου. Η κοπελα μου μενει Γερμανια και εγω Ελλαδα.
Τη γνορισα φετος στις διακοπες που πηγα στη Ζακυνθο. Οι μερες που ημουν μαζι της ιταν λιγες, παρολα αυτα ομως ενιωσα καποια δυνατα συναισθηματα. Το ιδιο ενιωσε κι εκεινη.
Αποφασισαμε λοιπον να διατιρισουμε αυτο που ειχε διμιουργιθει. Ειμαστα σε συνεχή επικοινωνια καθιμερινα μεσω τηλεφωνου και καμερας.

Μπορω να πω οτι αφτη τη κατασταση την αντιμετοπιζω πρωτη φορά, το ιδιο και εκεινη. Διαβαζα τα κομεντ σας και επερνα κουραγιο και δυναμη.
Εχω να πω το εξης: ποτε δε ξερεις πως μπορει να στα φερει η ζωη. Μεσα απο τετοιες καταστασεις γινεσαι δυνατοτερος ψυχικα. Επισης ημουν απο τα ατομα που κοροιδευα οτι οι σχεσεις απο αποσταση δεν ιπαρχουν, ωστοσο κανω αυτο που κοροιδευα. Γι αυτο δε πρεπει να βγαζουμε συμπερασματα αν δεν εχουμε ζησει καταστασεις.

Με το αγορι μου ειμαστε μαζι 1 χρονο και 3 μηνες… μετα τις 11 πρωτες μερες της σχεσης μας εγω επεστρεψα Aθηνα και αυτος εμεινε στο νησι… στην αρχη ηταν δυσκολα… μετα βρισκομασταν ανα 2-3 μηνες….κατι το οποιο ηταν πολυ σκληρο… το Πασχα και το καλοκαιρι που μας περασε το περασαμε μαζι, καθως παω εκει που μενει διακοπες..

φετος το καλοκαιρι γνωριστηκαν οι γονεις μας…αυτο ειχε σαν αποτελεσμα πριν απο 3 βδομαδες να ερθει Αθηνα και να κοιμηθει σπιτι μου.. μαζι μου,στο δωματιο μου και εγω τωρα ετοιμαζομαι γιατι σε 3 μερες παω σπιτι του! του χρονου καλως εχοντων των πραγματων, θα περασει αθηνα…

πιστευω πως ειναι καποιες στιγμες που θες τον αλλο παρα πολυ.. τον εχεις αναγκη.. αλλα αν ο χρονος που κανεις για να τον δεις ειναι υποφερτος, τοτε αυτο το αισθημα της προσμονης και της χαρας ειναι κατι πολυ ομορφο…
σε καμια περιπτωση δεν ειναι το ιδιο οπως το να τον βλεπεις οποτε θες, αλλα αφου δεν μπορουμε να κανουμε αλλιως κατι ειναι και αυτο!!

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, συνειδητοποιώ ότι μάλλον εγώ είμαι πολύ εγωίστρια ώστε να μη μπορώ να συμβιβαστώ με αυτή την κατάσταση και να θέλω να τον έχω δίπλα μου-να τον αγγίζω,να τον φιλάω, να τον μυρίζω..
Θα μπορούσα να το παίξω ανώτερη & να γράψω πως “Το παν για μένα είναι η επικοινωνία”
Μα δεν είμαι κανένας φιλόσοφος που μένει στη θεωρία.Και οι προηγούμενες απόψεις πολύ φιλοσοφημένες και ανώτερες μου ακούστηκαν..”Μου φτάνει που αγαπιόμαστε..Αν υπάρχει αγάπη θα αντέξουμε..” & άλλα τέτοια.
Δε μου φτάνει!Θέλω να είμαστε μαζί!Θέλω αυτά που λέει στο τηλέφωνο κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε να μου τα δείχνει, κι όχι να μου τα λέει..
Να τα νιώθω στο κορμί μου, στην ψυχή μου………
Κι όχι στο αυτί μου.
Ότι κι αν λέτε,οι λέξεις σχέση & απόσταση είναι σαν το άσπρο-μαύρο:Αντίθετες.
Κι αν εσείς θέλετε να το παίζετε ικανοποιημένοι με τις σχέσεις σας από απόσταση,οκ,αλλά να θυμάστε πως είστε ικανοποιημένοι, όχι ευτυχισμένοι.
Γιατί πάντα αυτός ο γαμημένος κόμπος στο στήθος είναι εκεί.
Δεν είμαι άνθρωπος που συμβιβάζεται.Και δεν είμαι άνθρωπος που τα παρατάει.
Οπότε, απλά, είμαι σε αδιέξοδο.Και πάλι, μαγκιά μου.Τουλάχιστον,εγώ παραδέχομαι πως σιχαίνομαι αυτή την κατάσταση…

Κι εγω που είπα να δοκιμάσω, τι κατάλαβα;
Η σχέση μου ήταν εξ αρχής από απόσταση, όταν όμως ήμασταν κοντά περνούσαμε υπέροχα. Oταν δε ήμασταν μακριά, από επικοινωνία μηδέν, που αυτό συνεπάγεται ότι φέρνει απανωτούς τσακωμούς.
Δε λέω, έφταιξα. Ίσως ήμουνα πολύ -παρα πολυ- εγωίστρια και ζηλιάρα απέναντί του, αλλα είναι επειδή τον αγαπούσα και δεν ήθελα να τον χάσω. Τώρα,είτε τον αγαπάω είτε όχι δεν έχει καμία απολύτος σημασία για τον ίδιο, αφού κουράστηκε ο άνθρωπος με τοσο κύρηγμα.
Τι χαζή υπηρξα… Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο λίγο πίσω, μόνο λίγο, δεν θα καθόμουνα τώρα μόνη εδώ, να ακούω όλα τα καψουροτράγουδα που έχουνε γραφτεί μέχρι σήμερα, και να έχω αυτή την μόνιμη απορία για το τι να κάνει τώρα, που να είναι, με ποιά; Ακόμη και τώρα δεν έχω καταφέρει να καταπνίξω την αρρωστημένη ζήλια μου.
Ζητάω απ’τον καλό Θεούλη να τον φωτίσει για να σταματήσει να με πληγώνει, και αν δεν Τον δυσκολεύω, ας του πει πως αυτό που χρειάζεται τώρα είναι εμένα.
Δεν τελειώσαμε ακόμη χαζό μου, αυτό θέλω να πιστεύω, αυτή είν’ η παρηγοριά μου. …

Ευχαριστώ,
είχα την ανάγκη να τα γράψω.

Και κάτι ακόμα. ΄Ολοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι δεν κρατάει μία τέτοιου είδους σχέση, και τι να την κάνεις αν είναι να μην έχεις τον άλλον δίπλα σου, είναι από αυτούς που δεν είναι για τα δύσκολα….. και είναι οι περισσότεροι.
Εγώ είμαι σε αυτή τη φάση,2 χρόνια με πήγαινε έλα, άπειρες θυσίες, αυτός Κρήτη, εγώ Θεσσαλονίκη και ακόμα δεν ξέρουμε για πόσο… Υπομονή,υπομονή,υπομονή…..

Κανείς είμαι σίγουρη δεν πιστεύει ότι τα πράγματα είναι εύκολα.
Οταν υπάρχει αληθινή αγάπη, η απόσταση είναι κάτι που μόνο να το επιβεβαιώσει μπορεί. Και όταν αποδειχτεί με την παροδο του χρόνου πως όντως αντέχει, δεν μπορείς να αμφιβάλλεις ποτέ ότι είσαι με τον σωστό άνθρωπο.
Σε αντίθετη περίπτωση, απλά αποδεικνύεται ότι ο εν λόγω σύντροφος δεν είναι για τα δύσκολα, οπότε ούτως η άλλως, αργά ή γρήγορα, και από κοντά να ήταν, η φάση θα έληγε…

Είναι πολύ δύσκολο να έχεις μια σχέση απο απόσταση!Όλα τα προβλήματα που υπάρχουν σε μια σχέση διογκώνονται όταν υπάρχει στη μέση και η απόσταση! Η αγάπη όμως δεν χάνεται!Υπάρχει!Και δίνει δύναμη και αντοχή για να αντέξουν και οι δύο αυτό το τόσο επώδυνο και ψυχοφθόρο εμπόδιο…Η απόσταση όταν δεν είναι για υπερβολικά μεγάλο διάστημα, αποτελεί και μια πολύ καλή δοκιμασία για το ζευγάρι….

Θελω ενα αγορι παρα πολυ, σχεδον εχω αρχισει να το αγαπω κ ομως σε λιγο καιρο μετακομιζει σε αλλη πολη!
Mεσα μου ποναω παρα πολύ, νιωθω να χανομαι κ δεν ξερω τι να κανω! Μου ειπε πως θα ερχεται να με βλεπει ομως και παλι ειναι οτι χειροτερο να χανεις τα ατομα που αγαπας!

Τσιροπουλάκι!!!Αφιερωμένο από μαϊμού…; )

είμαι με τον καλο μου 2 χρονια κοντά!!!
η σχέση μας από την πρώτη κιόλας στιγμή ήταν από απόσταση!!!
εγώ φοιτήτρια κι εκείνος μόνιμος κάτοικος σε ένα από t ωραιότερα νησιά του Ιονιου!!
δυσκολίες και τσακωμοί παρα πολλοί, αν όχι αμέτρητοι!!
Κι όμως.., είμαστε ακόμα μαζί και συνεχίζουμε!!!
θα πιστεύω σ αυτό που έχουμε όσο βλέπω τα ματια του να λάμπουν όταν με κοιτάει!!!

παντού υπάρχουν δυσκολίες..
αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε μπορούμε να τα καταφέρουμε!!! εάν θέλουν κι οι δυο να το ζήσουν.. το κυνηγάνε για να ζήσουν!!!!
και το ζουν!!!

an uparxei pragmatikh agaph Οla kseperniountai………k otan agapas kapoion den mporeis

an yparxei pragmatikh agaph ola 3eperniountai…………kai an agapas alh8ina kapoion den mporeis na ton afhseis…den ginetai……………

eimai se mia sxesh me apostash…..einai arketa duskolo na krathseis mia tetoia sxesh alla an uparxei agaph kai 8elhsh ola ginontai…..!! to mono pou xreiazetai einai kalh epikoinwnia kai to vasiko na to 8eloun kai na uparxei agaph kai apo tous duo…..giati den ftanei mono enas…….oi sxeseis apo apostash kratane…..kai as lene to anti8eto……etsi dokimazontai…..

Αν αγαπιούνται πραγματικά και κυρίως αν προσπαθούν και οι δυο μέσα στη σχέση τότε γίνεται. Οσο κουραστική και ψυχοφθόρα και αν είναι η απόσταση… όταν συναντάς τον άλλον τα ξεχνάς όλα!!
Τουλάχιστον 1,5 χρόνο το έχουμε καταφέρει…… και αυτό που λένε πολλοί ότι οι σχέσεις από απόσταση δεν κρατούν πολλοί δεν ισχύει…
Ο,τι ισχύει για τις σχέσεις από απόσταση ισχύει και για τις υπόλοιπες… αν είναι να μην κρατήσουν δε θα κρατήσουν.

Ζω εδώ και 1 χρόνο και 5 μήνες σε μια σχέση από απόσταση…. και όταν λέμε απόσταση εννοούμε 1250 χλμ….
φοιτητές και οι 2 σε διαφορετικές πόλεις… ελλάδα εγώ… εξωτερικό αυτός!
Όλοι μου λένε σιγά μην αντέξει… για μένα είμαι σίγουρη… γιατί πραγματικά αγαπάω…
Το ίδιο θέλω να πιστεύω και για το αγόρι μου… το καλο σε όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι η απόσταση σε δένει πολύ και δοκιμάζει τον άλλον. Αν σε θέλει, αν κάνει υπομονή και αν αξίζει…

Αλεξη μου…
Η αποσταση δημιουργει πολλα προβληματα…ειδικα αν δεν επικοινωνεις με το προσωπο που θεωρητικα σε αγαπαει γιατι πρακτικα δεν ερχεται να σου μιλησει , ενω εσυ ξημεροβραδιαζεσαι μπροστα στην οθονη…
*ενω εσυ λες πως αγαπας αλλα εισαι συνεχεια με τους φιλους….
*ενω λες θα ρθεις να με δεις και σου ερχονται εισητηρια για λονδινο για τα χριστουγεννα και τις μερες που θα ερχοσουν να με δεις…21 -15 ιανουαριου!!!!
*ενω λες πως με αγαπας και δεν παιρνεις ενα κινητο μαζι να εποικοινωνουμε οποτε σε χρειαζομαι…
*ενω θα επρεπε να ζητας να σε παιρνω να μιλαμε και δεν εχεις ακουσει την φωνη μου ποτε
*ενω εγω θα τα παρατουσα ολα μα ολα για σενα αλλα εσυ επιμενεις να μιλαμε 3 φορες την εβδομαδα γιατι κατα εναν παραξενο τροπο το φροντιστηριο σου λειτουργει και μετα τις 12 που σε περιμενω εγω εδω…και οι φιλοι σου ολο σε περνουν για βολτα και εσυ δεν τους παρατας για μενα και βγαινεις να διασκεδασεις…
***********************************************************************
Αυτη ειναι επιπονη σχεση…δεν ειμαι σιγουρη αν πραγματικα με αγαπας οπως μου λες γιατι δεν μου το δειχνεις…2 φορες ζητησα να παιρνεις το κινητο σου μαζι να μιλαμε συνεχεια και αλλαξες συζητηση και δεν το κουβαλας γιατι δεν ς αρεσει…
***************************************************************************
ειμαι τρελη το ξερω…για σενα ομως…και ενω η κολλητή μου μου λεει πως εχεις αλλη και δεν νοιαζεσαι, γιατι αλλιως δεν θα αντεχες μακρια μου…εγω σαν υπνωτισμενη σου στελνω φιλια οταν μιλαμε MSN…
Μου λες λιγος καιρος εμεινε να αντεξουμε..αλλα δεν ειναι ετσι.εγω αντεχω. Εσυ ομως δεν προσπαθεις. Κουραστηκα μονη μου να κανω οτι περναει απο το χερι μου..
Κουραστηκα.. συγνωμη…

Το αφηνω πανω σου.. βρες κατι, κανε κατι…και για τις 6 εβδομαδες που θα λειπεις δεν λεω τιποτα.. Κινητα υπαρχουν να μιλησουμε, εσυ το κανεις δυσκολο…και για το που θα ερχοσουν…κατι θα μπορουσες να κανεις για να ερθεις και σε μενα 10 μερες…

Λυπαμαι ειλικρινα γιατι η αποσταση ποναει … Και εσυ στηριζεσαι στις 5 ωρες την βδομαδα που μιλαμε..

Δεν ειναι ετσι..δεν ειναι…
Σε αφηνω ελευθερο..σκεψου τι θες να κανεις και πες μου.
1 αν φυγεις,,, δεν θελω να γυρισεις πισω ποτε.να μην μου ξαναμιλησεις ποτε. Να ξεχασω οτι υπαρχεις, να προσπαθησω να βγαλω αυτο που νιωθω απο μεσα μου… η εστω ας ελπισουμε σε ενα δυστυχημα
2 αν με θες οπως ελεγες…θελω να μιλαμε παρα πολυ..καθε μερα..να χεις το κινητο μαζι..να μου στελνεις συνεχεια να δειξεις οτι ενδιαφερεσαι..και τελος να ερθεις μετα απο το λονδινο σε εμενα…να κανουμε αυτα που σχεδιασαμε..δεν ζηταω πολλα…λιγη απο την αγαπη και τον ερωτα που μου λες πως τρεφεις για μενα
αποδειξε το 1 μονο φορα…

Γιατι και σημερα οπως χθες δεν θα ερθεις να μιλησουμε,,, εχεις μπασκετ, αγγλικα φροντιστήρια,..κι ομως αν ηθελες μεχρι τις 12 εγω για σενα ειμαι εδω..

Σταματα να με πληγωνεις σε παρακαλω..απλα σε θελω..να ειμαστε μαζι..να μιλαμε καθε στιγμη..αν δεν το θες σου ειπα…

Αποφασισε και πες μου…σε λατρευω σε θελω σε αγαπαω…κανε και συ κατι.
Φιλια…να προσεχεις..

den einai panta oti xeirotero……..

eksartatai ton an8rwpo pou eisai mazi…….!

kai poso agaphmenoi eiste!
ola einai efikta an uparxei polu agaph!

aytes oi sxeseis apo apostash einai oti xeirotero…………………………………….s kanoun xalia k panta xalane grhrora…………………………