Θέλω να ξεχάσω την άπιστη αγάπη του | Μαρία

1

Η ιστορία αγάπης που μας διηγείται η 22χρονη Μαρία αναφέρεται στην απιστία και στην αδυναμία της να απεγκλωβιστεί από μια σχέση που είναι ξεκάθαρα επιζήμια για αυτήν:

Η συνάντηση

Θα σας πάω λίγα χρόνια πίσω κ συγκεκριμένα στο 2009.  Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ήμουν ένα κορίτσι 16 χρονών.  Στην ουσία δεν ήμουν τίποτα παραπάνω από ένα παιδί.

Μια ημέρα εκείνου λοιπόν του καλοκαιριού η μητέρα μου, μου έδωσε χρήματα να της αγοράσω τσιγάρα από το περίπτερο.  Πήρα αγκαλιά το σκυλί μου κ τράβηξα για την πλατεία.

Ξαφνικά στο δρόμο κ ενώ περπατούσα το σκυλάκι μου, μου έφυγε από τα χέρια, πέρασε το δρόμο κι έπεσε στα χέρια ενός αγοριού.  Όταν πέρασα το δρόμο ένιωθα τόσο θυμωμένη με το σκυλί μου, που δεν πρόσεξα ότι το αγόρι είχε απλώσει τα χέρια του για να μου το δώσει πίσω.

Όταν σήκωσα το κεφάλι μου κ τον κοίταξα στα μάτια σταμάτησε ο κόσμος μου όλος σε εκείνη τη στιγμή.  Ο θεός έρωτας εμφανίστηκε και ξεκίνησε να ρίχνει τα βέλη του αλύπητα στο στήθος μου.

Η αρχή

Όπως καταλαβαίνετε δεν άργησε η τυχαία αυτή συνάντηση να γίνει σχέση.  Την επομένη αμέσως μέρα κιόλας το αγόρι αυτό κατάφερε να με βρει και να με πείσει μέσω κοινής παρέας (που δεν φανταζόμαστε ότι είχαμε ! ) να πάμε για μπάνιο.  Εκείνη τη μέρα στην παραλία δώσαμε και το πρώτο μας αλησμόνητο φιλί.

Η αρχή του κακού

Οι 2 πρώτοι μήνες μαζί του φάνταζαν ονειρικοί μέχρι που ξεκίνησαν τα προβλήματα.  Κανένας δεν μας ήθελε μαζί, ούτε η οικογένεια του, ούτε η δική μου.  Όταν το έμαθε η μητέρα μου έγινε έξω φρενών γιατί η διαφορά ηλικίας μας που ήταν μόλις 4 χρόνια φάνταζε τεράστια στο μυαλό της.

Όμως το πρόβλημα δεν ήταν μόνο αυτό.  Μετά ξεκίνησε η πίεση του για να κάνουμε σεξ επειδή οι φίλοι του, του έβαζαν λόγια για μένα.  Όπως καταλαβαίνετε δεν άργησε να έρθει ο χωρισμός μας.  Εγώ στα πατώματα, μέρα νύχτα το κλάμα σαν νερό να τρέχει κ η βιομηχανία παραγωγής χαρτιού να γίνεται πλούσια από μένα.  Γιατί δεν μπορούσε να περιμένει λίγο ακόμα; Δεν ένιωθα έτοιμη κ το ήξερε.

Η επιστροφή

Για πολύ καιρό είχα γίνει σκιά του εαυτού μου, πέθαινα μέσα μου και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό.  Αυτός μάθαινα ότι γυρνούσε με γυναίκες δεύτερες, πρόχειρες, χαμηλού επιπέδου.  Και πάνω που πήγαινα να γίνω καλύτερα και δώστου πάλι κλάμα.  2 Πρωτοχρονιές έκανα στο νοσοκομείο από τα καμώματα του.

Μετά από 2 χρόνια κ ύστερα από πολύ πόνο κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου.  Τότε λοιπόν ήταν που ο κύριος ξαναεμφανίστηκε.  Με πήρε τηλέφωνο στη γιορτή μου να μου ευχηθεί κι ύστερα από πολύωρη κουβέντα με ρώτησε αν ήθελα να βρεθούμε κ εγώ σαν χαζή δέχτηκα.

Επανασύνδεση

Όταν με φίλησε μετά από τόσο καιρό ένιωσα ευφορία να κατακλύζει το κορμί μου και την καρδιά μου να θέλει να βγει έξω από το στήθος μου.  Τότε ήταν κ η πρώτη φορά που κάναμε έρωτα.

Δεν άργησα όμως να μάθω ότι ο κύριος παράλληλα με εμένα εκείνο τον καιρό είχε κι άλλη σχέση.  Έτσι εξαφανίστηκα από τη ζωή του πληγωμένη κι αγανακτισμένη με τον εαυτό μου.

Επιστροφές – καταστροφές

Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν, εγώ πέρασα στο πανεπιστήμιο κ τότε ήταν που γνώρισα τον άνθρωπο που είμαστε μαζί ακόμα και σήμερα.  Στην αρχή ήταν όλα όμορφα κ έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην σκέφτομαι τον άλλον.  Όμως η καρδιά είναι καρδιά.  Το τηλέφωνο δεν άργησε να χτυπήσει κ να σου εγώ έτρεχα πάλι να τον συναντήσω κ να του πω ότι τον αγαπώ.

Οι επιστροφές που έκανα σε αυτόν ήταν άπειρες κ κάθε φορά με πλήγωνε.  Σκεφτείτε ότι την τελευταία φορά του ξέφυγε πως είχε κ άλλη σχέση παράλληλα με μένα.  Χα!  Το απίστευτο !!!

Τίτλοι τέλους

Τον άνθρωπο που έχω διπλά μου τον αγαπά, όμως δεν αντέχω στην σκέψη του άλλου.  Πεθαίνω μακριά του γιατί τον αγαπώ απίστευτα.  Αυτός ο φαύλος κύκλος των συναντήσεων μας δεν έχει κλείσει ακόμα και σήμερα κ ενώ θέλω να κλείσει πολλές φορές δεν αντέχω.  Είναι σαν ναρκωτικό για μένα, ζω μόνο κοντά του και τον υπόλοιπο καιρό απλά υπάρχω.  Μακάρι να με καταλάβετε…  Μην με κρίνετε αυστηρά, σας παρακαλώ.

Μακάρι να βρισκόταν μια λύση.  Μακάρι να μπορούσα να τον ξεχάσω έτσι απλά.  Μακάρι να μην τον είχα γνωρίσει.  Μακάρι να μην έβγαινα από το σπίτι μου εκείνη τη μέρα.  Μακάρι…  Το μόνο που ζητώ είναι κάποια στιγμή να καταλάβει ότι είμαι η μόνη που τον αγάπησε κ τον αγαπά ακόμα.  Μόνο εύχομαι να μην είναι αργά.

Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε κ εύχομαι κανένας να μην βρεθεί στη θέση μου, γιατί κανένας άνθρωπος δεν αξίζει το πόνο και την κακομεταχείριση.  Ευχαριστώ!

Η ερώτηση μου

Πιστεύετε ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να αλλάξει αυτός ο άνθρωπος;

Μαρία
22 ετών

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Αγαπητή Μαρία,

    Η ερώτησή σου είναι πολύ λογική και κατανοητή, δεδομένης της περίπλοκης και δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκεσαι. Είναι φυσικό να ελπίζεις σε αλλαγή και βελτίωση της συμπεριφοράς του ανθρώπου που αγαπάς.

    Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν θέλουν να αλλάξουν και είναι έτοιμοι για αυτό. Δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να αλλάξει ή να βελτιωθεί. Αν ο άλλος δεν δείχνει προθυμία να αντιμετωπίσει και να διορθώσει τις παραλείψεις και τα λάθη του, τότε ίσως είναι καλύτερο να επικεντρωθείς στον εαυτό σου και τη δική σου ευτυχία.

    Είναι σημαντικό να προστατέψεις τον εαυτό σου από περαιτέρω πόνο και απογοήτευση. Αν και είναι δύσκολο, μερικές φορές η απομάκρυνση και η φροντίδα του εαυτού μας είναι απαραίτητα βήματα για να ξεπεράσουμε τον πόνο και να μετακινηθούμε προς την ίαση.

    Αγάπησε τον εαυτό σου, αναγνώρισε την αξία σου και το δικαίωμα σου στην ευτυχία για να βρεις τη δύναμη να προχωρήσεις μπροστά, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει αυτός που σε απογοήτευσε και πρόδωσε την εμπιστοσύνη σου.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ