Ιστορία μιας μεγάλης αγάπης

2

Στη ζωή μου δεν είχα ποτέ αισθήματα για κάποια κοπέλα μέχρι που μπήκε στη ζωή μου ένας άγγελος, η Γοργόνα μου. Είχα την πιο ωραία ζωή που υπήρχε (διασκέδαση, λεφτά, ταξίδια, γυναίκες). Περνούσα τέλεια γιατί δεν μου έλειπε τίποτα. Ήμουν στο τελευταίο εξάμηνο της σχολής μου όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά. Από τότε κάτι άρχισε να αλλάζει μέσα μου.

Την γοργόνα μου την ήξερα από παιδάκι αλλά δεν είχαμε φιλικές σχέσεις. Μου άρεσε από πολύ μικρή ηλικία και πάντα ήθελα να κάνω κίνηση αλλά μάθαινα ότι ήταν με κάποιον άλλον. Μάθαινα τα πάντα από τις φίλες της αλλά τότε ήταν απλά συμπάθεια και τίποτα παραπάνω. Η έλξη μου δεν ήταν κάτι τυχαίο γιατί ήταν, είναι και θα είναι η πιο ωραία γυναίκα που υπάρχει. Το Πάσχα του 2013 στο νησί μας ήταν η στιγμή που θα μιλούσαμε, ένα τυχαίο ποτό μέσω μια κοινής μας φίλης.

Η πρώτη γνωριμία

Η πρώτη γνωριμία ήταν τέλεια. Μιλούσαμε πολύ άνετα λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Την επόμενη μέρα την πήρα τηλέφωνο και κανονίσαμε για καφέ και μετά για φαγητό με την παρέα και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Τους έκανα το τραπέζι και περάσαμε πολύ ωραία και μετά συνεχίσαμε  για ποτό. Την πλησίαζα συνέχεια αλλά το έπαιζα πολύ άνετος μέχρι που ήρθε η ώρα που περίμενα, το τραγούδι μας. Της πρότεινα να το χορέψουμε και δέχτηκε. Όσο χορεύαμε την κοιτούσα συνέχεια στα μάτια και στο τέλος της μίλησα ανοιχτά. Της είπα ότι μου αρέσει πάρα πολύ εδώ και χρόνια και την ρώτησα που κρυβόταν, και ότι έψαχνα ευκαιρία να την πλησιάσω αλλά δεν την έβρισκα και τότε εκείνη απλά με αγκάλιασε σφιχτά. Περνούσαν οι μέρες και ήμασταν κάθε μέρα μαζί και με όλη την παρέα. Προσπαθούσα συνέχεια να την πλησιάσω αλλά δεν με άφηνε γιατί ήταν πολύ πληγωμένη και εκεί εγώ σταμάτησα αλλά μόνο για 2 μέρες.

Με κάλεσε για φαγητό μαζί με άλλους 2 φίλους μας και ολόκληρη την οικογένεια της και ήταν υπέροχη με συνέπεια να μην ξεκολλάω τα μάτια μου από πάνω της. Κατά την διάρκεια του τραπεζιού είχα μια πρόταση από μια ξαδέρφη της που ήθελε να είμαστε μαζί αλλά εγώ την απέρριψα μπροστά στην γοργόνα λέγοντας ξεκάθαρα τον λόγο.

Εκφράζοντας τα αισθήματα μου και τα πρώτα προβλήματα

Κάπως έτσι βρήκα τον τρόπο να μιλήσω στην γοργόνα ξεκάθαρα και  μου ζήτησε χρόνο και της τον έδωσα. Πολύ σύντομα αποφάσισε να αρχίσουμε κάτι ωραίο και ξεκινήσαμε πηγαίνοντας στο ίδιο μαγαζί που συναντηθήκαμε από κοντά την πρώτη μας φορά, με μια διαφορά, αυτή τη φορά ήμασταν μόνοι μας. Αρχίσαμε να μιλάμε αλλά δεν κάναμε κίνηση, μέχρι που είδα στα μάτια της ότι το ήθελε και το έκανα, την φίλησα και γέλασε και εγώ ένιωθα πιο ευτυχισμένος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή.

Το βράδυ συνεχίστηκε πηγαίνοντας σε άλλο μαγαζί όπου υπήρχε πολύς κόσμος και μας είδαν όλοι. Εμείς ήμασταν στον δικό μας κόσμο και εκείνη την ώρα δεν μας ένοιαζε τίποτα. Κάπως έτσι συνεχιστήκαν και οι επόμενες ημέρες αλλά με ένα μεγάλο πρόβλημα, το έμαθαν όλοι και είχαν πρόβλημα, όλοι είχαν να κάνουν με μας και κανένας δεν μας ήθελε μαζί, ακόμα και οι φίλοι μας.

Φύγαμε από το νησί λόγω σπουδών εγώ για Αθήνα και εκείνη για Κρήτη, αλλά είπαμε να περάσουμε λίγο χρόνο στην Αθήνα και έτσι έγινε. Έφυγε για Κρήτη και της υποσχέθηκα ότι θα πήγαινα πολύ σύντομα, επειδή χρωστούσα μόνο ένα μάθημα και δεν είχα πρόβλημα, αλλά δεν κράτησα την υπόσχεση μου γιατί τότε δεν είχα δεν ένιωθα και πολλά.

Οι τρίτοι στη σχέση μας

Εν τω μεταξύ ήρθαν στην επιφάνεια ξανά τα γνωστά προβλήματα. Όλοι μιλούσαν για μας και εκείνη δεν άντεχε και άρχισε να πιστεύει ότι της έλεγαν και κάπως έτσι τελειώσαμε ένα βράδυ. Τρελάθηκα, την έπαιρνα τηλέφωνο και δεν μου το σήκωνε για έναν μηνά και εγώ τρελαινόμουν. Έτσι και εγώ αποφάσισα να την διαγράψω από την ζωή μου και το έκανα, ήθελα όμως να ψάξω να βρω ποιοι μίλησαν και μας έκαναν έτσι  και έμαθα. Όλα ψέματα από την ζήλια τους ήταν, ήθελαν την γοργόνα και δεν μας ήθελαν μαζί.

Ο έρωτας και οι πρώτοι τσακωμοί μας

Η ζωή μου κυλούσε ωραία και μια μέρα μέσα Ιουλίου με παίρνει τηλέφωνο η γοργόνα από το κινητό μιας φίλης και μου λέει ότι θέλει να μιλήσουμε και εγώ δέχτηκα. Πήγαμε για καφέ και μετά για ποτό και μιλήσαμε και είπαμε για πολλά και εκεί κατάλαβε ότι δεν έφταιγα εγώ. Δεν υπήρξε τίποτα μέχρι που σιγά σιγά άρχισαν να υπάρχουν ωραίες στιγμές και πολλά αισθήματα αναμεταξύ μας, την αγάπησα και εκείνη έμενα. Πολλές φορές τσακωνόμασταν επειδή την πίεζα ή επειδή εγώ τα ήθελα όλα όπως τα σκεφτόμουν και κάπως έτσι την έχανα συνέχεια αλλά μας ένωνε πάντα η αγάπη που έτρεφε ο ένας για τον άλλον.

Δέκα μέρες χαράς και τα όνειρα της!

Ήρθε ο Σεπτέμβρης και ήταν η ώρα να πάει στην Κρήτη για σπουδές πάλι. Εγώ είχα τελειώσει την σχολή και είχα ελεύθερο χρόνο. Μου έλεγε συνέχεια από το κινητό να πάω να την βρω και εγώ πήγα. Περνούσαμε ωραία αλλά δεν ήμασταν μαζί και ήρθε η ώρα να πάμε Αθήνα μαζί και εκεί ήρθαμε πάλι κοντά και περάσαμε  ωραίες στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες (θέατρο, σινεμά, βόλτες και όλη μέρα μαζί σε ότι και αν κάναμε) αλλά αυτό ήταν για 10 ημέρες γιατί εκείνη πήγε πίσω στην σχολή της και εγώ σε σεμινάρια στην Αθήνα και υπήρχε ωραίο κλίμα αναμεταξύ μας ώσπου έπαθα ένα μικρό ατύχημα.

Ήθελα να της μιλήσω και δεν το σήκωνε και εγώ νευρίασα αλλά κράτησε μια ημέρα και πάλι ήμασταν καλά και τότε πήρα το πρώτο καράβι και έφυγα για Κρήτη όπου έκατσα 2 συνεχόμενους μήνες. Εκεί ήρθαμε τρομερά κοντά και περνούσαμε την καλύτερη φάση της ζωής μας. Όταν φύγαμε πάλι από Κρήτη εκείνη πέταξε για Θεσσαλονίκη και για Αθήνα και μετά στο νησί μας και ήξερα ότι μέχρι εδώ ήταν η ιστορία μας. Μιλούσαμε καθημερινά και μου έλειπε αφάνταστα και μια ημέρα μου έκανε μια πρόταση  που με έκανε να αρχίσω να ονειρεύομαι ξανά, μου είπε ότι ήθελε να είμαστε μαζί και εγώ πετούσα στα ουράνια γιατί την αγαπούσα πολύ και δεν ήθελα να την χάσω από την ζωή μου και είδα ότι ούτε και εκείνη το ήθελε. Άρχισα να χαίρομαι στην ζωή μου ξανά. Έκανε όνειρα και εγώ έψαχνα τρόπο να τα πραγματοποιήσω.

Το πρώτο της όνειρο ήταν να πάω στην Αθήνα να την βρω εκεί για να είμαστε μαζί και εγώ το έκανα. Πήγα κόντρα με την οικογένεια μου και πλέον δεν με θέλουν σαν γιο τους αλλά έμενα δεν με ένοιαζε γιατί την αγαπούσα και ήθελα να είμαι μαζί της. Και κάπως έτσι ήρθα Αθήνα να την βρω και πήγα σπίτι της. Δεν μπορούσα να την  φιλήσω γιατί ήταν οι γονείς της. Όταν βρήκαμε χρόνο και χώρο για να ήμαστε μαζί ανοίξαμε μια συζήτηση και μου είπε ότι στην ζωή της μπήκε κάποιος άλλος έτσι ξαφνικά και ότι δεν μπορούσαμε να ήμαστε μαζί και εγώ προσπάθησα να είμαι άνετος και της είπα οκ.

Ο χωρισμός και η γνωριμία της με τον άλλο

Μου είπε ότι εμείς είμαστε πιο πολύ φίλοι από ζευγάρι και της είπα ότι θα το δεχτώ αλλά κατά βάθος δεν το δέχτηκα. Όλη την ώρα σκεφτόμουν γιατί να γίνει έτσι και μου είπε στην καφετέρια που πήγαμε ότι θα ήθελα πολύ να ήμουν άντρας της και εγώ πήρα μια μικρή χαρά μέσα στην πικρά μου και τον πόνο μου. Αλλά την επομένη ημέρα ήταν άφαντη και εγώ πήγα σπίτι της και έλειπε ήταν για καφέ και όταν γύρισε μας ανακοίνωσε ότι είχε κανονίσει και έπρεπε να φύγει ενώ είχαμε κανονίσει να βγούμε μαζί. Εγώ εκείνη την ώρα ένιωσα προδομένος  και ακόμα νιώθω και ιδιαίτερα όταν έμαθα ότι ήταν με τον άλλον.

Ο οριστικός χωρισμός, ο πόνος και η ζωή μου στο εξωτερικό

Πήρα τους δρόμους και ήμουν τόσο χάλια που ήθελα να αυτοκτονήσω αλλά δεν το έκανα. Σκεφτόμουν τι  είχα κάνει για κείνη και εκείνη σε μένα, με άφησε μόνο μου στην Αθήνα χωρίς φίλους γιατί τους έδιωξα για εκείνη και χωρίς οικογένεια γιατί πίστευα ότι ήταν αληθινή όλον αυτό τον καιρό. Πήγε αργά τα μεσάνυχτα, και ήμουν σε άθλια κατάσταση. Με έπιασε το πρόβλημα υγείας και την ήθελα δίπλα μου να μιλήσω. γιατί δεν είχα κανέναν άλλο άνθρωπο.

Της είπα να πάρει ταξί να έρθει σπίτι μου, εγώ θα το πλήρωνα, δεν υπήρχε πρόβλημα και το ήξερε καλά αυτό. Μου απάντησε ότι δεν γινόταν και ότι ήμουν πολύ υπερβολικός και της είπα οκ δεν πειράζει, αύριο θα καταλάβεις τι έχει γίνει επειδή ήξερα ότι εάν δεν ηρεμούσα δεν  θα μου περνούσε το πρόβλημα υγείας μου, αφού φάρμακα δεν είχα.

Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να μην της ξαναστείλω μήνυμα γιατί έχει πρόβλημα ο άλλος, και τότε είδα την πραγματική της αγάπη. Τρελάθηκα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ και αποφάσισα να φύγω μακριά στο εξωτερικό εκεί που δεν ήθελε να πάω ποτέ η γοργόνα μου.

Η ερώτηση μου

Έχω αποφασίσει να μην ξαναγυρίσω ποτέ μου αφού δεν με έχει αγαπήσει κανένας στην Ελλάδα. Πονάω πολύ, είμαι στα όρια της τρέλας αλλά θα το παλέψω και θα σταθώ στα πόδια μου. Κάποτε θα γυρίσω να την βρω και ελπίζω να έχει καταλάβει τι μου έκανε πραγματικά…

Skyhook,
Κάλυμνος

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Εάν κατάλαβα καλά και διακρίνω ορθά, δεν ολοκλήρωσες το αίσθημα του έρωτα που ένοιωθες για εκείνην. Δεν της έκανες, δηλαδή, δεν κάνατε έρωτα, να σφυριλατήσης, να σφραγίσης με αυτόν τον τρόπο τον συναισθηματικό δεσμό σας. Γιατί δεν υπάρχει βαθύτερο και πλατύτερο και μεγαλύτερο άνοιγμα και δόσιμο στον άλλο από το να εκδηλωθείς στο ζευγάρωμα (σεξ). Δεν εννοώ σε καμία περίπτωση πως έπρεπε αυτό να βρίσκετε στις προτεραιότητες σου, όχι. Έπρεπε όμως να της το προσφέρεις ως μοναδικό και απόλυτα προσωπικό σου δώρο προς την ύπαρξη της. Όχι, με άλλα λόγια, με ηδυπάθεια και ηδονοθηρικά, αλλά με αυθόρμητη αγνότητα και ευχαριστηριακή προς την ίδια και την ζωή, οπτική αντίληψη.

  2. Αγαπητέ φίλε,
    Σκέφτηκες ποτέ αν αυτό που σου συνέβη έχει να κάνει με την ανασφάλεια που ένοιωθε η κοπέλα εξαιτίας του παρελθόντος σου και της ζωής που είχες κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Όπως είπες και εσύ, είχες ότι ήθελες στη ζωή σου: διασκέδαση, λεφτά, ταξίδια, γυναίκες.

    Όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί σου ήξεραν ότι ως τώρα έκανες εφήμερες σχέσεις και ότι η «Γοργόνα σου» όπως την αποκαλείς θα κατέληγε να πληγωθεί από σένα. Ίσως να μην ήξεραν ότι τα αισθήματα σου για εκείνη ήταν πραγματικά. Αναρωτιέμαι μπήκες ποτέ στην διαδικασία να μιλήσεις στους φίλους σου και να τους πεις τα πραγματικά σου αισθήματα για αυτή την κοπέλα;
    Από την άλλη και εκείνη είχε μόλις βγει από μια δύσκολη κατάσταση και ήθελε χρόνο όπως σου είπε και ίσως να μην ήταν ακόμη έτοιμη για τον πραγματικό έρωτα. Επιπλέον είσαστε και οι δυο πολύ νέοι ακόμη και όταν είσαι νέος συνήθως θέλεις να αποκτήσεις εμπειρίες.

    Θα έλεγα ότι όλο αυτό σε ωφέλησε γιατί σε έκανε να ερωτευτείς και να πονέσεις και μέσα από τον πόνο να αρχίσει η διαδικασία της ωρίμανσης σου. Θα μάθεις ότι όλοι μπορούμε να πληγωθούμε και να πληγώσουμε και ότι πρέπει να είμαστε πάντα σωστοί προς τους άλλους.

    Χαίρομαι επίσης που το παλεύεις και δεν αφήνεις να σε πάρει από κάτω, αλλά το να νομίζεις όμως ότι κανείς στην Ελλάδα δεν σε αγαπάει είναι λάθος. Είμαι σίγουρη ότι αν θα ζητούσες τη βοήθεια των γονιών σου θα σου την έδιναν παρά την κόντρα στην οποία έχετε έρθει, γιατί οι γονείς είναι αυτοί που μας φέρνουν στη ζωή και σίγουρα μας αγαπάνε, όχι πάντα με τον τρόπο που θέλουμε εμείς αλλά αυτό δεν έχει σημασία, αυτό που έχει είναι ότι θα είναι πάντα οι γονείς σου και ότι «το αίμα νερό δεν γίνεται.»

    Προσπάθησε να χτίσεις λοιπόν τη σχέση σου μαζί τους καθώς επίσης με τους φίλους που έκανες πέρα για χάρη της, αλλά πλέον σε γερά θεμέλια σεβασμού και αγάπης.

    Φιλικά,
    Ονειροπαγίδα

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ