Memory – Susan Boyle

0

H Susan Boyle τραγουδά το τραγούδι Memory, ένα κλασικό ερωτικό τραγούδι από το Μιούζικαλ Cats του Andrew Lloyd Webber, που έχει χαρακτηριστεί ως το καλύτερο μιούζικαλ του 20ου αιώνα.

Φυσικά το τραγούδι Memory είναι το πιο γνωστό τραγούδι του μιούζικαλ, και έχει μάλλον δεθεί με τη φωνή της μεγάλης Barbra Streisand, που έχει χαρίσει στο διεθνές κοινό της μια πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία.

Ωστόσο, επιλέγουμε εδώ να παίξουμε μια άλλη εκδοχή του τραγουδιού, από τη γυναίκα που μας δίδαξε ότι τα φαινόμενα απατούν, τη 46χρονη Σκωτσέζα Susan Boyle που εμφανίστηκε σε διαγωνισμό ταλέντων στη Βρετανία, χλευάστηκε όταν ανέβηκε στη σκηνή και έκανε τους πάντες να κλαίνε από συγκίνηση όταν άρχισε να τραγουδά.

Η ερμηνεία της στο “Memory” από το μιούζικαλ “Cats”, έκανε για ακόμη μια φορά το κοινό να τη χειροκροτήσει όρθιο, τους τηλεθεατές να την ψηφίσουν πανηγυρικά πρώτη, και τον φημισμένο για την κακία του κριτή Σάιμον Κάουελ (Simon Cowell), να της ζητήσει συγνώμη για κακοπιστία του. Το Memory βρίσκει εδώ μια εξαιρετικά ευαίσθητη ερμηνεία – ίσως δεν είναι η πιο τέλεια ερμηνεία που έχουμε ακούσει, αλλά σίγουρα πρόκειται για μια ερμηνεία απο καρδιάς…

Το τραγούδι Memory έχει μεταφερθεί και στην Ελληνική γλώσσα με στίχους του Σταμάτη Κραουνάκη, ωστόσο η ελληνική εκδοχή του είναι μάλλον πολιτική παρά ερωτική.

Memory – Susan Boyle – Ελληνικοι Στιχοι, Μεταφραση

Φως της μέρας
δες την πάχνη στους ήλιους
Και ένα τριαντάφυλλο που σβήνει
Τα τριαντάφυλλα μαραίνονται
Όπως ο ήλιος

Ποθώ να γυρίσω το πρόσωπο μου προς την αυγή,
Περιμένω τη μέρα…
Μεσάνυχτα
Κανείς ήχος από το πεζοδρόμιο
Έχασε το φεγγάρι τη μνήμη του;
Χαμογελά μόνο του
στο φώς της λάμπας

Τα μαραμένα φύλλα μαζεμένα στα πόδια μου
Και ο άνεμος αρχίζει να σφυρίζει

Αναμνήσεις
Μόνη στο φως του φεγγαριού
Χαμογελώ στις περασμένες μέρες
Ήμουν όμορφη τότε
Θυμάμαι τις μέρες που ήξερα τι ήταν η ευτυχία

Άσε τη μνήμη να ζωντανέψει ξανά
Κάθε λάμπα στο δρόμο
φαίνεται να στέλνει μια μοιραία προειδοποίηση
Κάποιος μουρμουρίζει
και η λάμπα στο δρόμο σβήνει
και σύντομα θα είναι πρωί

Φως του ήλιου,
πρέπει να περιμένω το πρωινό
Πρέπει να σκεφτώ μια νέα ζωή,
και δεν πρέπει να παραδοθώ.
Όταν έρθει η αυγή
η αποψινή νύχτα θα είναι μια ανάμνηση και αυτή
και η νέα μέρα θα αρχίσει

Άγγιξε με
είναι τόσο εύκολο να με αφήσεις
Μόνη μου με τις αναμνήσεις
των ημερών μου στον ήλιο
Αν με αγγίξεις
θα καταλάβεις τι είναι ευτυχία
Κοίτα, μια νέα μέρα ξεκινά.

Memory – Susan Boyle – Στιχοι

Daylight
See the dew on the sunflower
And a rose that is fading
Roses whither away
Like the sunflower
I yearn to turn my face to the dawn
I am waiting for the day . . .

Midnight
Not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory?
She is smiling alone
In the lamplight
The withered leaves collect at my feet
And the wind begins to moan

Memory
All alone in the moonlight
I can smile at the old days
I was beautiful then
I remember the time I knew what happiness was
Let the memory live again

Every streetlamp
Seems to beat a fatalistic warning
Someone mutters
And the streetlamp gutters
And soon it will be morning

Daylight
I must wait for the sunrise
I must think of a new life
And I musn’t give in
When the dawn comes
Tonight will be a memory too
And a new day will begin

Touch me
It’s so easy to leave me
All alone with the memory
Of my days in the sun
If you touch me
You’ll understand what happiness is

Look
A new day has begun

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ