Ο Βαλεντίνος μου δεν είναι τέλειος... Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον να ακούσει κανείς κάτι τέτοιο λίγο πριν τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, μια μέρα που υποτίθεται ότι είναι ημέρα τελειότητας του έρωτα, ημέρα αγάπης και απόλυτης παράδοσης σε καρδούλες, λουλούδια και σοκολατάκια.
Κι όμως, αυτή είναι η μεγαλύτερη παραδοχή αγάπης που μπορεί να έχει κάνει κάποιος για το αντικείμενο του έρωτα του, για τον άνθρωπο που αγαπά και επιθυμεί.
Κανείς δεν είναι τέλειος
Τί σημαίνει ο Βαλεντίνος μου δεν είναι τέλειος; Όλοι ίσως θέλουμε έναν τέλειο Βαλεντίνο, έναν τέλειο σύντροφο. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι μια μη ρεαλιστική κατάσταση, μια ουτοπία που δεν ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα. Δεν είναι αυτό που θα περιμέναμε από τον έρωτα μας, αλλά και δεν είναι αυτό που θα μας κάνει να γιορτάσουμε τη γιορτή του έρωτα.
Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι η μέρα που πρέπει να γιορτάζουμε το ότι μας αγαπά ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας. Που μας αγαπά για αυτό που είμαστε, όχι επειδή προσπαθούμε να γίνουμε κάτι περισσότερο ή κάτι καλύτερο από αυτό που είμαστε. Ο έρωτας είναι πιο σημαντικός όταν η αποδοχή είναι ρεαλιστική.
Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου δεν είναι μόνο ατμόσφαιρα και αναμένα κεράκια. Ο έρωτας είναι κάτι περισσότερο από αυτό, κάτι πολύ βαθύτερο.
Ο έρωτας δεν είναι τέλειος γιατί εμείς δεν είμαστε τέλειοι. Ίσως αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να το καταλάβουμε πολύ νωρίς στη ζωή μας, γιατί όταν είμαστε νεώτεροι, με την ορμή του έρωτα και την ανάγκη μας να μυθοποιήσουμε και να θεοποιήσουμε τον άλλο, ίσως του δίνουμε στοιχεία που δεν έχει.
Ο Βαλεντίνος μου, ο έρωτας και η συνύπαρξη
Πέρα από οτιδήποτε άλλο, υπάρχουν δυο άνθρωποι που αγαπούν ο ένας τον άλλο. Που αποδέχονται, βοηθούν, παροτρύνουν, συμπάσχουν. Και αυτοί οι δυο άνθρωποι έχουν ελαττώματα, αδυναμίες, κάνουν λάθη.
Ξυπνούν το πρωί, είναι αγουροξυπνημένοι, καθόλου λαμπεροί και εντυπωσιακοί. Φτιάχνουν καφέ, τρώνε γρήγορα γρήγορα το πρωινό τους, καθαρίζουν το σπίτι. Και ναι ίσως όλα αυτά να είναι μέρος μιας βαρετής καθημερινότητας, αλλά ξέρετε τι είναι αυτό που σκεφτόμαστε περισσότερο από όλα όταν μας λείπει ο άλλος;
Αυτές τις μικρές σκηνές καθημερινής ζωής και συμβίωσης, που ο άλλος μπορεί να περιφέρεται στο σπίτι με μια ρόμπα και να μην είναι καθόλου γοητευτικός. Αλλά τη στιγμή που ο έρωτας γίνεται αγάπη, όλα αυτά τα μικρά στοιχεία είναι καθοριστικά.
Αυτός ο άνθρωπος που μας δέχεται και μας αγαπά στις πιο αδύναμες, άσχημες στιγμές είναι ο πραγματικός μας Βαλεντίνος.
Αυτός που μπορεί να αναγνωρίσει την αγάπη και τον έρωτα σε όλες τις στιγμές και που μας επιτρέπει και μας παροτρύνει να είμαστε ο εαυτός μας, ακόμα και αν αυτός δεν είναι τέλειος.
Ο έρωτας θέλει μάχη
Ο έρωτας θέλει μάχη, πάθος, πόλεμο, να μπορείς να παλέψεις στο φώς και το σκοτάδι. Η αγάπη και ο έρωτας δεν τα κάνουν όλα όμορφα, αλλά μας επιτρέπουν να δούμε τις πραγματικές τους διαστάσεις.
Το σώμα θυμάται πώς αγαπήθηκε, όχι μόνο όταν όλα είναι λαμπερά και όμορφα, αλλά όταν αγαπιέται και αγκαλιάζεται σε στιγμές δύσκολες. Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα μπορεί να νιώσει κανείς μέσα στο σκοτάδι;
Κανείς δεν είναι τέλειος. Ούτε καν η φύση είναι τέλεια, και ας έπλασε τον κόσμο με περισσή τέχνη. Κανείς δεν ξέρει τι είναι λαθος και τι σωστό πριν το κάνει. Η αγάπη και ο έρωτας είναι αόριστα και απρόβλεπτα. Απλά πρέπει να προστατεύουμε αυτό που αγαπάμε.
Σκεφτείτε ένα κορμί που παραδίνεται στον έρωτα. Είναι απροστάτευτο, γυμνό, ελεύθερο να κάνει λάθος και να αγαπηθεί. Ο έρωτας είναι η δύναμη της καρδιάς μας, που μπορεί να μην είναι τέλεια, αλλά προς χάριν του έρωτα θέλει να γίνει καλύτερη.
Ο έρωτας με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη
Πιάστε λοιπόν τον Βαλεντίνο σας από το χέρι και τραγουδείστε του “να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά…” και αν σας χαμογελάσει και σας αγκαλιάσει, να πείτε: ναι, αυτός είναι o Βαλεντίνος μου…
Και αν δεν είναι τέλειος δεν πειράζει. Ο έρωτας μας κάνει να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι, όχι διαφορετικοί…
