Το πιο γλυκο μεθυσι, Stavento

1

Το Πιο γλυκό μεθύσι από τους Stavento, ήταν επίσης ο τίτλος του πρώτου άλμπουμ του συγκροτήματος αυτού που δημιουργήθηκε το 2004. Η ερμηνεία της Εύας είναι πολύ καλή, οι στίχοι είναι εύκολοι στο άκουσμα και το ερωτικό αυτό τραγούδι αρέσει σε νέους και λιγότερο νέους.
 

Το πιο γλυκό μεθύσι

Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα…
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις…

Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει
κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει κι αλλού το γλέντι να ‘χει αρχίσει
πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι

Σ’ έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά
ήσουν πλάι μου τόσο καιρό
μέσα σ’ όνειρα στυφά τζάμπα πήγα μπλέχτηκα
σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα

Είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί
είσαι άγγιγμα αγγέλου
τώρα μάταια προσπαθώ να σ’ αγγίξω και εγώ
μήπως νιώσεις ότι νιώθω

Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει
δε με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι
σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα
ακόμα στίχους κι όταν γράφω όπως τώρα

Σαν ανεξίτηλο στυλό μου ‘χεις αφήσει σημάδι
που δε λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι
δε μπορώ και δε θέλω να ξεφύγω από κοντά σου
είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου

Είσαι το αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι
και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι
είσαι θεόσταλτο δώρο για μένα
κι αν είσαι λάθος δε με νοιάζει ας παν όλα χαμένα

Έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δε βρήκα τίποτα να με εθίσει
είσαι το πιο γλυκό μεθύσι…

Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή
όταν γέρνεις και μ’ αγγίζεις
η ανάσα σου καυτή μου ‘χει λιώσει το κορμί
δεν περίμενα να γίνει

Τ’ όνομά σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα
που θα πάει αυτό φοβάμαι
θα επέλεγα ζωές να ‘χα αναρίθμητες
και σε όλες θα ζητούσα εσένα

Φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ’ το πουθενά
και ανέστησες τα κύτταρα μου τα νεκρά

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
μα μη τελειώσεις γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω
και τι θα γίνω Ίσως και να με φτύνω πάλι
αλλά αλήθεια ότι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι

Εσένα δίπλα μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα
γιατί έχω τα όνειρά μου όλα τότε λυμένα
για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα
κι αληθινό να μη γινότανε ποτέ ούτε ένα

Ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι
και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ
η για ν’ ακούσω το πιο όμορφό σου ουρλιαχτό

Κι αφού λοιπόν πίνε – πίνε έχω λαλήσει
και η σκέψη μου δε λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει
γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ’ αφήσει
μ’ αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι…

1 ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε απάντηση στο Μαρακι Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ