Επιτέλους – Νατάσα Θεοδωρίδου, Καίτη Γαρμπή

0

Η Νατάσα Θεοδωρίδου και η Καίτη Γαρμπή τραγουδούν Επιτέλους, ένα ερωτικό τραγούδι σε στίχους και μουσική του Φοίβου. Το Επιτέλους είναι ένα τραγούδι που έκανε μεγάλη αίσθηση λίγα χρόνια πριν και τραγουδήθηκε ιδιαίτερα από όλες τις πληγωμένες καρδιές, από εκείνες που πίστευαν ότι άξιζαν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που τους επιφύλασσε η μοίρα και η ερωτική τους τύχη.

Το τραγούδι Επιτέλους είναι σαν μια συνομιλία μεταξύ φίλων, όπως συμβαίνει πάντα σε μια δύσκολη κατάσταση. Μια φίλη παρατηρεί και συμβουλεύει ” Μοιάζουν τα λόγια του να σε πειράζουν, που πάντοτε εσένα βγάζουν για ό,τι γίνεται ένοχη”. Πόσες φορές έχουμε δει φίλες να βρίσκονται σε μια σχέση που τις πληγώνει, με έναν άνθρωπο που αποποιείται τις ευθύνες του, ρίχνοντας τα σφάλματα και τις ευθύνες τους στη σύντροφό του; Τότε είναι που χρειάζεται μια φίλη για να δείξει την πραγματικότητα στο αληθινό της μέγεθος;

Πόσες φίλες έχουν υπάρξει σε αυτή τη θέση, να είναι τόσο ανώτερες από το σύντροφό τους και όμως να φτάνουν να υποτιμούν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους; “μην ξεχνάς πολύ καλύτερή του είσαι, πάψε πια ν’ απολογείσαι για ό,τι γίνεται”. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεθεί κάποιος να πει τα μαγικά λόγια… “Άκου με για το καλό σου ζήσε όπως θες, Θα βρεθεί άλλος ν’ αγαπάει αυτό που είσαι”… Και ποιος μπορεί να πει τα λόγια αυτά καλύτερα από έναν φίλο;

Το Επιτέλους με την Καίτη Γαρμπή και τη Νατάσα Θεωδωρίδου είναι ένα μελωδικό αλλά και έντονο τραγούδι, που περιγράφει αληθινά και ρεαλιστικά συναισθήματα και καταστάσεις, που λίγο πολύ όλοι έχουμε ζήσει και όλοι απευχόμαστε.

Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γαρμπή & Νατάσα Θεοδωρίδου

Επιτελους – Νατασα Θεοδωριδου, Καιτη Γαρμπη

Μοιάζεις με πλοίο κι άρχισες να βάζεις
Νερά μεσ’ στο παλιό σκαρί σου
Κι αργοβουλιάζει το κορμί σου
Μοιάζουν τα λόγια του να σε πειράζουν
που πάντοτε εσένα βγάζουν για ό,τι γίνεται ένοχη

Άκουσε με είν’ αμαρτία
Έτσι όπως σου φέρεται
μην του δίνεις τόση αξία
Το εκμεταλλεύεται

Κι επιτέλους πάψε ν’ αυτοτιμωρείσαι
που δεν μπόρεσες να είσαι αυτό που ήθελε
μην ξεχνάς πολύ καλύτερή του είσαι
πάψε πια ν’ απολογείσαι για ό,τι γίνεται

Κι επιτέλους πίστεψε στον εαυτό σου
Άκου με για το καλό σου ζήσε όπως θες
Θα βρεθεί άλλος ν’ αγαπάει αυτό που είσαι
Πάψε πια να προσποιείσαι πως για όλα φταις

Μοιάζεις μ’ ένα φαντάρο που διστάζει
και τη στολή του που φοράει
Ντροπιάζει αφού δεν πολεμάει
Μοιάζουν φαρμάκι αυτά που λέει να στάζουν
Και να σου δηλητηριάζουν το είναι σου και την ψυχή

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ