Κόκκινη γραμμή – Νατάσα Θεοδωρίδου

Η Νατάσα Θεοδωρίδου τραγουδά Κόκκινη Γραμμή, ένα τραγούδι χωρισμού σε στίχους και μουσική Γιώργου Θεοφάνους. Η Νατάσα Θεοδωρίδου μας έχει συνηθίσει σε μεγάλα και ωραία τραγούδια χωρισμού, για προβληματικές σχέσεις και αχάριστες καρδιές, και τώρα τραγουδά ένα τραγούδι για χωρισμό, τραβώντας μια κόκκινη γραμμή σε όλα όσα έγιναν, σε μια αγάπη που είχε λάθος διαδρομή.

Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή όλων μας οπότε δεν μπορούμε πια να αντέξουμε την παρουσία του άλλου, τα λάθη του, ότι δεν είναι πια εκεί για εμάς. Τα λάθη κάποιες φορές είναι δυσβάκτακτα, οι λύπες δε χωρούν πια, και νιώθουμε ότι ο άνθρωπος που κάποτε μας κρατούσε από το χέρι μας αφήνει να πέσουμε. Δε μένει επομένως τίποτε άλλο, από το να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή σε όλα όσα μας κάνουν να πονάμε.

Μουσική, Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους

Κοκκινη γραμμη – Νατασα Θεοδωριδου – Στιχοι

Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.

Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ’γώ βαδίζω μόνη.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ’γώ.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ’χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ’χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ’ έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.

Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ’ άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ’γώ.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ’χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ’χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.