H Χάρις Αλεξίου και ο Stereo Mike τραγουδούν το Φεύγω, το πολύ γνωστό τραγούδι του Αντώνη Βαρδή και της Χαρούλας Αλεξίου.
Το Φέυγω είναι ένα σχεδόν κλασικό τραγούδι, που έχει αφήσει εποχή όχι μόνο γιατί ήταν μια εξαιρετική μουσική συνάντηση της Αλεξίου και του Βαρδή, αλλά και γιατί κατόρθωσε να αφήσει ένα μικρό σλόγκαν πίσω του… Ποιός δεν έχει πει έστω και χαριτολογώντας “φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια;”.
Το Φεύγω κυκοφόρησε για πρώτη φορά το 1980, αλλά σχεδόν 30 χρόνια μετά ήρθε ένας νέος μουσικός, ο Stereo Mike και δημιούργησε – με τις ευλογίες της Αλεξίου φυσικά – ένα ρεμίξ του τραγουδιού, κάνοντας το πιο ραπ αλλά και πιο πολιτικό από ότι ήταν.
Η διασκευή του Φεύγω από τον Stereo Mike περιέχει σαφείς αναφορές στους προβληματισμούς, τους έρωτες και τα προβλήματα μιας νεώτερης γενιάς, που σίγουρα μεν ήξερε το τραγούδι, αλλά μετά από 2,5 δεκαετίες δεν μπορούσε ακριβώς να το εντάξει στο δικό της περιβάλλον και τις δικές της συνήθειες.
Ετσι λοιπόν δένουν 2 εποχές, 2 γενιές, και πολλές ιστορίες… Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια τραγουδά η Χαρούλα, Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος ο Stereo Mike…
Φεύγω – Stereo Mike και Αλεξίου Στιχοι
Χάρις Αλεξίου:
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα, τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα, φεύγω, τώρα φεύγω.
Stereo Mike:
Κι όλο μεμιάς, ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται, γίνεται αιωνιότητα. Μανιφέστο…Φύγαμε!
Είναι οι στιγμές που βρίσκω δύναμη να σβήσω το παρελθόν μου κι απ’ το τίποτα να αρχίσω, που το μηδέν φαντάζει λύτρωση και πίσω δεν γυρίζω, το παρελθόν αγγίζω, έτοιμος να ζήσω.
Stereo Mike και Χάρις Αλεξίου:
Κάθε στιγμή με σκέτο μέλλον ζωγραφίζω, με θαρραλέες πινελιές λευκό το χρωματίζω, μαύρες αιρέσεις μες στο χρόνο αφορίζω, στο δόγμα του καιρού ενάντια θα αποφασίσω.
Εγώ για μένα καταργώ τα φρένα, φεύγω για τα ξένα, με δυο λούπες, ένα σάπερ, μια βαλίτσα και τη πένα, χωρίς εσένα, χωρίς κανέναν, μόνο ένα σκοπό, να μην έχω δεδομένα και σύνορα, αναμνήσεις, ερινύες, ένας σάτυρος νομάς που τον στοιχειώνουν νύχτες κρύες.
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, θα οδεύω προς το φως, ελεύθερος θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω
Χάρις Αλεξίου:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω
Stereo Mike:
Είναι το κίνημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω
Χάρις Αλεξίου:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, τώρα φεύγω
Stereo Mike:
Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος
Τώρα τους κύκλους της συνήθειας πρέπει να σπάσω, είναι δεσμά παλιά και πιέζομαι να ξεχάσω ό, τι με βάφτισε οπαδό του χτες κι ας χάσω, ας χαθώ για να χορτάσω την πορεία όπου κι ας φτάσω.
Είναι η ρουτίνα και η αδράνεια εχθροί μου, είναι το βλέμμα που δειλιάζει φυλακή μου, είναι το θράσος στη παράδοση αρχή μου, είναι ότι μετάνιωσα που δεν δοκίμασα, ήττα, πληγή, διδαχή στη ψυχή μου.
Μα είναι κι η γνώση πως με μια απόφασή μου, ξημερώνει η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου, που ελπίδα τρέφει την κάθε επιλογή μου και αγναντεύω τον πλανήτη σαν να είναι όλη η γη δική μου.
Είναι η στιγμή μου, στα χέρια μου την έχω, η μόνη ανάμνηση που θέλω για να αντέχω.
Τώρα στο άπειρο, στο σύμπαν πια πιστεύω, τη συνείδηση γιατρεύω, απ΄ το λαβύρινθο του χρόνου τώρα φεύγω
Χάρις Αλεξίου:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω
Stereo Mike:
Είναι το κίνημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω
Χάρις Αλεξίου:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω
Stereo Mike:
Φεύγω, θα οδεύω, προς το φως θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω
Χάρις Αλεξίου:
Τώρα Φεύγω
Stereo Mike:
Είναι το κίνημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω
