Δώδεκα – Άννα Βίσση

Η Άννα Βίσση τραγουδά το «Δώδεκα» ένα θρυλικό ελληνικό  τραγούδι για τον έρωτα, τη μοναξιά και την απογοήτευση.

Το Δώδεκα της Βίσση, που έγραψαν ο Νίκος Καρβέλας και ο Φίλιππος Νικολάου, άφησε εποχή από τη δεκαετία του 80 ως σήμερα. Πολλές φορές αν πείτε τη λέξη Δώδεκα, κάποιος θα σας απαντήσει «Κι ούτε ένα τηλεφώνημα», αφού το δίστιχο αυτό καταγράφηκε σαν το απόλυτο χιτ της Βίσση για χρόνια.

Το Δώδεκα είναι το τραγούδι που όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει ή θυμηθεί, περιμένοντας «ένα τηλεφώνημα» από τον έρωτα μας, ένα τηλεφώνημα που αργεί και ίσως δεν έρθει ποτέ… κι αυτό το ποτέ είναι το σημείο που τραγουδάμε «Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο, που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ» γιατί φυσικά την αγωνία και το άγχος, την απογοήτευση και την απόγνωση που νιώθει κανείς όταν δε χτυπάει το τηλέφωνο.

Μουσική: Νίκος Καρβέλας και Φίλιππος Νικολάου
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Ερμηνεία: Άννα Βίσση

Δωδεκα – Αννα Βισση

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό…

Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω…

Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα…